Bay Schneıder,''Bugün okulun ilk günü ve biz bugün lunaparka gidiyoruz!'' diye ekledi.
Annemle babamın canı sıkılmıştı.Fakat yine de eve dönmedik.
Friedrich,ağzına üç parça çikolata birden tıktıktan sonra biz de birbirimizin koluna girdik.Kucağımızdaki külahlarımızla koşarak onların önüne geçtik.
Lunaparka geldiğimizde,ikimiz de babalarımızın elinden tutmuş geziniyorduk.Babam kimseye belli etmeden anneme yanaştı ve gizlice kulağına,''Bana beş mark borç vermelisin!'' diye fısıldadı.
Annem,'Yanıma para almadım.Sadece ev harçlığından artan iki Mark var .''diye alçak bir sesle karşılık verdi.Sonra derin bir iç geçirdi. Babam ,'Tamam,ver onu.Yetmiş kuruş da benim cebimde var.''dedi.
Annem mendil ararmış gibi çantasını karıştırdı.Sonra parayı gizlice babamın eline sıkıştırdı.
Babamın canı hala çok sıkkın görünüyordu.Onları lunaparka gitmek için zorlamış olmamdan pişmanlık duymaya başlamıştım. Schneider ailesi gayet mutlu gezinirken,biz keyifsizce peşlerinden gidiyorduk.
Sayfa 26 - Tüm zamanlar yayıncılıkKitabı okudu
