Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.29
Sonunda bitti ama kitap ile birlikte bende bittim. Hiçbir kitabın beni bu denli ağlattığını, üzdüğünü hatırlamıyorum. Bir kitap nasıl olurda bir insanın iliklerine dek acıyı hissettirebilir? Ne kadar geç kalmışım seni okumak için ne kadar zaman geçmiş üzerinden. Keşke keşke çok önceden okumuş olsaydım. Neden bu kadar geç kaldığımı neden
" harese nedir, bilir misin oglum? arapca eski bir kelimedir. bildigin o hirs, haris, ihtiras, muhteris sozleri buradan turemistir. harese sudur evladim: develere col gemileri derler bilirsin, bu mubarek hayvan uc hafta yemeden icmeden, ac susuz colde yurur de yurur; o kadar dayaniklidir yani. ama bunlarin colde cok sevdikleri bir diken vardir. gordukleri yerde o dikeni koparir cignemeye baslarlar. keskin diken devenin agzinda yaralar acar, o yaralardan kan akmaya baslar. tuzlu kanin tadi dikeninkiyle karisinca bu, devenin daha cok hosuna gider. boylece yedikce kanar, kanadikca yer, bir turlu kendi kanina doyamaz ve engel olunmazsa kan kaybindan olur deve. bunun adi haresedir. demin de soyledim, hirs, ihtiras, haris gibi kelimeler buradan gelir. butun ortadogu'nun âdeti budur oglum, tarih boyunca birbirini oldurur ama aslinda kendini oldurdugunu anlamaz. kendi kaninin tadindan sarhos olur. "
Zülfü Livaneli kaleminden “huzursuzluk” incelemesi
Herkese merhaba;
öncelikle kitabı çok beğendim okunmasını şiddetle tavsiye ederim… incelemem spoiler içeriklidir!
Huzursuzluğu okurken gerçekten çoğu kişi gibi ben de huzursuz oldum. Çok etkilendiğim bir cümleden söz etmek istiyorum: “kendimizi hayvanlardan ve bitkilerden üstün görmemiz büyük bir aldatmaca, insanlık diye yücelttiğimiz şey ne
Livaneli 'den okuduğum ikinci kitap Huzursuzluk oldu. Muhtemelen beni her kitabında etkilemeye devam edecek. Kitap Mezopotamya topraklarına tutulan bir ışık gibi. Orta Doğu'yu ve onun gerçeklerini bütün çıplaklığıyla gözler önüne seriyor. Ezidi halkın çektiği sıkıntıları, yaşadıkları soykırımı açıkça görmekteyiz. Kitapta sevda ve acı iç
Huzursuzluk
Yazarın okuduğum ilk ve tek eseri okumak istediğim bir çok kitabı var tabi. Siz okudunuz mu okuduysanız hangi kitaplarını okudunuz?
*
#kitapyorumu
Kitabın giriş cümlesi olan "Beni alıp tekrar karnına soksan bile koruyamazsın artık anne!" bu cümle ile Hüseyin'nin çektiği acıların büyüklüğünü az çok düşünebiliyoruz.
*
Aslında kitap
Ben bir insandım
Kitabın en etkileyici sözlerinden biriydi: “Ben bir insandım.” İnsanlığın zulmüne; inanışları yüzünden eziyet gören, çeşitli işkencelere maruz kalan insanların dramına oldukça etkileyici bir kalemle değinmiş yazar.
“Harese nedir bilir misin oğlum? Develere çöl gemileri derler bilirsin, bu mübarek hayvan üç hafta yemeden içmeden, aç susuz çölde yürür de yürür; o kadar dayanıklıdır yani. Ama bunların çölde çok sevdikleri bir diken vardır. Gördükleri yerde o dikeni koparır çiğnemeye başlarlar. Keskin diken devenin ağzında yaralar açar, o yaralardan kan akmaya başlar. Tuzlu kanın tadı dikeninkiyle karışınca bu, devenin daha çok hoşuna gider. Böylece yedikçe kanar, kanadıkça yer, bir türlü kendi kanına doyamaz ve engel olunmazsa kan kaybından ölür deve. Bunun adı haresedir.”
Anlatılanları özetleyen bu sözlerle beraber bütün eser okurken adeta içine çekiyor, o acıyı üzüntüyü derinden hissettiriyor ve akıcı diliyle de bir solukta bitirmenizi sağlıyor. Güncel konulara da ışık tutması yönüyle kesinlikle okunmasını tavsiye ederim.