Sabitlenmiş gönderi
Nefsine zor gelen hakkında hayırlı olandır...
Askerlik rütbe ve elbise değil, ruhtur.
-Yanımda siz varsınız.
-Bana o kadar güvenmeyin.
-Neden?
-İnsanlar güvenilmeye layık değildir.
Okur Takip Önerileri
"Tiyatro bitti. Beklemeye lüzum görmüyorum!"
Bir kitap okudu
240 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
Bir kitabı yarım bıraktı
Pusat yalnızlıktan hoşlanıyor yahut hoşlanıyorum sanıyordu. Fakat yalnız kalınca ve kendisini bütün varlığı ile bir meşgaleye veremeyince de aklına her zaman üzücü, sıkıcı, bunaltıcı şeyler geliyordu.
Kötü duygularına esir olmuş bir insan, aklının da hakkını veremiyor demektir. Oysa insan hiçbir zaman kötülüğün, içindeki ilahi ışığı karartmasına izin vermemelidir.
Ancak gerçek manada akıl sahibi olan kişiler kötü duyguların esiri olmaktan kurtulabilirler. Aklın, kendini aşağı çeken faillere direnmesi, onun asaletinin gereğidir. Aklımızı doğru kullandığımızda duygularımızı terbiye etmeyi öğreniriz.
Kalbe dokunmayan akıl, kendisine yabancılaşmış ve hakikatten uzaklaşmıştır.
Aklın sınırlarını bilmek, aklı aciz kılmaz; tersine işlevini daha doğru bir şekilde yerine getirmesi için ona istikamet kazandırır.
Namazda hazır olmak ve huzurda bulunmak, dua ve ibadetin özünü oluşturur. Bu yüzden namazda huzura ancak huzurda namaz ile ulaşabiliriz.
"öteki"ni düşünmek, ufkumuzu genişletir ve akla yeni tefekkür alanları açar, öteki ile düşünmek bizi, ben'in dar kalıplarından korur.
Eğer iyinin bir sebebi varsa o artık iyi değildir. Bir sonucu -ödülü- varsa o da artık iyi değildir.
Mekânın sahibi ne sensin, ne ben, ne de öteki. Mekânın sahibi, ötesi.