Az önce insta da aile hekimi arkadaşımı gördüm. Kapadokya da eşiyle geziyordu. Sonra düşünmeye başladım. Arkadaşım üni de sınıf 3. sü idi. Yani çalışkandı. Son sene birini buldu. Ders çalışmayı bıraktı. Okul bitince evlendi. Şimdi iyi maaş alıyor. Çok fazla Yorulmuyor. Geziyor. Ve mutlu.
Ben ne yaptım. Son sene deli gibi ders çalıştım. Uzmanlık kazandım. Şimdi asistanım ve köpek gibi çalışıyom. Hem de daha az maaş ile. Birini de bulamadım:)
- Yalnızmıyım? Evet:) (yalnızlara selam olsun.)
- Evde yemeğimi tek başına mı yiyorum? Evet. (gerçi genelde evde degil hastanedeyim)
- Gezebiliyormuyum? Hayır.
- Asıl soru mutlumuyum? Evet.
Sonuç olarak istediğim şeyi kovalıyorum. Ama hayat boyu bu kadar efor sarfetmeye değerimi diye düşünmüyor değilim. Değecek mi?