Öncelikle başında nasıl öldürmemeye karar verecek diye düşündüm ama o bölümü okuyunca dedim ki çok çabuk ikna oldu. O "ağrıyan kalbine inat öperim seni kadın! " Sahnesini de çok bekleqdim ve beklediğim gibi değildi (ama çookkk güzeldiii) ben birbirilerini sevdiklerini bildikleri zaman söylicekler diye beklemiştimmm (inşallah anlatabilmişimdir) ama bu sahnede beni kalbimden vurdu. Ayrıca aşırı tatlılaaarrr. Kadın korkuyordu... Oysaki adam... Sahnelerine bayılıyorum. Ve not sahnelerine dee. Marcusu sevemedim şuana kadar aşırı abartı ve değişik bir karakterdi hoş değildi çekmedi. Amaa 200lerin sonunda Marcus'un Yeşil'e davranışı çok güzeell aşırı tatlı(yengesi olacağını hissetmiş demekki). Kitabın sonu aşırı iyidi 2.kitapta olan kan dökme sahnelerini okumak için çookk heyecanlıyımm.
İncelemeyi kitabı okuduğum sırada ne düşünüyorsam yazdımm.
