Mücahid Aksüt
@hatibnur
Mücahede olmadan müşahede olmaz
Öğretmen
Lisans
Gaziantep
166 reader point
Joined on January 2020
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Anne
"Anne bana bak! Anne ne olursun bana bak! Ben senin merhametine, sevgine muhtaç oğlunum. Kimseler yüzüme bakmasa da sen bak. Bana sarılmak içinden gelmiyorsa da bakışlarındaki şefkati esirgeme benden. Sana yoldaşlık eden eşyaları bile incitmemek için bir yana atamayan bir kadınsın sen. Beni bir köşede yalnızlığa bırakma. Dövülüp kan revan içinde yol kenarına atılmış yaralı bir sokak köpeğiyim ben, yardıma muhtaç halde şefkat dileniyorum. Beni yaralarım değil, dilimi lâl eden gururum öldürecek.”
DoğanKitabı okuyor
Reader Follow Recommendations
Baba
Babam hayattayken kabullenemediğim, bana üzücü gelen bir tavrı vardı. Bütün iyi niyetine rağmen, birine destek olmakla, onun üzerinde tahakküm kurmak arasındaki çizgiyi hoyratça eziyordu; yardımını kabul etmek, bundan böyle gönüllü yahut zaruri onun hükmü altına girmek anlamına geliyordu, bu da ister istemez aramızdaki sorunları büyütüyordu. Bir insanın aynı anda hem bu kadar mütevazı hem de bu kadar kibirli davranmasını anlayabilmekte güçlük çekiyordum. Sonradan fark ettim ki benim kibir sandığım tavırların altında başka hassasiyetler yatıyordu;
Sayfa 37 - DoğanKitabı okuyor
Aşk
Bazı insanlar farkında olmadan çıkışsızlığa, karamsarlığa müptela oluyorlar ve karanlıkta saklanıyorlar. Kalan son güçlerini o karanlık sığınakta tüketiyorlar ve birileri oradan çekip çıkarmak için ellerini uzattıklarında adım atacak mecalleri kalmıyor. Utanarak söylüyorum ki ben de o insanlardan biriydim; korkaklığım yüzünden çaresizliğe bağımlı oldum. Kavga etmek, yüzleşmek, arayışlara yönelmek ve nihayet yola koyulmak yerine, karanlığa hapsolmayı tercih ettim. Beni tanıyanlar küçümsemesinler diye acılarımın ve acizliğimin büyüklüğünü ispatlamaya uğraşıyordum.
Sayfa 21 - DoğanKitabı okuyor
175 syf.
·
Not rated
·
Read in 6 days
İnsan Olmamız
İyilik ve kötülük, sevgi ve nefret, merhamet ve zulüm yalnızca başkalarının davranışlarında gördüğümüz şeyler değildir. Bunların tümü, bizim benliğimizin de parçalarıdır. İçlerinden beğendiklerimizi seçip hoşlanmadıklarımızı inkar etmek benliğimizin bütünlüğünü reddetmek olur. Bizler kendimizde fark ettiğimiz rahatsız edici duyguları başkalarının (ebeveynlerimizin ve diğerlerinin) içimize bıraktığına inanmak isteriz. Bu inanç içimizdeki kötü parçayı görmeyi imkânsız kılar. Kusursuzluğa tutunup, hep iyi yanlarımızı sergilediğimiz sahte ilişkiler kurarız. Oysa insan hayatında öyle anlar olur ki hepimiz kendi masumlarımızın zalimlerine dönüşebiliriz. Şüphesiz iyiyle ve kötüyle ne yaptığımız, doğduğumuz evde içimize işleyen duygularla ve deneyimlerle doğrudan bağlantılıdır. Ancak kabul etmek gerekir ki iyiliğin ve kötülüğün içimizde var olması yalnızca yetiştirilme biçimlerimizle değil insan olmamızla ilgilidir.
Sayfa 39 - Profil KitapKitabı okuyor
Geçmişin Üslubu
Geçmişimizin bir üslubu vardır. O üslupta bir hazine gizlidir. Cümlelerin görünen anlamının ötesine bakabildiğimizde, kendi kendimize bir kez olsun “Böyle olmak zorunda değil” diyebildiğimizde perde aralanır ve başka türlü bir anlama yol açmış oluruz.
Sayfa 37 - Profil KitapKitabı okuyor
Yüzleş
Yaşadıklarımızı inkâr etmek, acıyı büyütüp ertelemekten başka bir işe yaramaz. Üstünü örttüğümüz ve yok saydığımız her şey günün sonunda kâbus gibi üzerimize çöker. Sorunlarla, onlar üstümüze yıkılmadan önce yüzleşmeyi başarabilirsek, yaşadığımız acıların altında kalmayız.
Sayfa 35 - Profil KitapKitabı okuyor
İncinmekten Korkma
Hayatımızda en çok ihtiyaç duyduğumuz şey güvenle yaslanacağımız bir omuzdur. Sevildiğimizi hissetmek, gönülden bir yaklaşım görmek için yapmayacağımız fedakârlık yoktur. Tüm bu beklentilere rağmen yakınlık kaygısından, şefkatli davranışlar karşısında mahcup hissetmekten de kurtulamayız. Değerli olduğumuzu söyleyenlere inanmayız. Mutlaka bizden bir menfaatleri olduğunu düşünür, yaptıklarını hiçbir zaman samimi bulmayız. Bunu kabul etmek şüphesiz cam kırıklarını avuçlamak gibidir. Ancak canımızın bir parça yanmasına izin vermezsek, bu döngünün kırılması da mümkün olmayacaktır. Üstelik zarar görmemek adına hissizliği öğrenmiş olanlarımız için üzülmek, duygularımızın canlılığını hissettiren iyi bir başlangıçtır
İncinmekten korktuğumuzda o kristal adamı dinlemeli: “Evet küçük Amelie. Senin kemiklerin camdan değil, hayattan darbe alabilirsin. Ama bu şansı kaçırırsan eğer, senin kalbin de benim iskeletim kadar kuru ve kırılgan hale gelecek. Haydi! Ne bekliyorsun? Tanrı aşkına!"
Sayfa 34 - Profil KitapKitabı okuyor
Kendi Olmanın Utancı
Kendi Olmanın Utanci ve Suçlulukla Yüzleşmek
Ebeveyni memnun etmeye çalışarak geçirilmiş her çocukluk sancılıdır. Kendi varlığını göstermek için kıvranmak, duygularının yok sayılmasıyla başa çıkabilmek, kendini işe yarar hissetmek için sürekli çabalamak ve aileye sorun çıkarmama kaygısıyla yaşamak çocukları zorlar. Bugün, kimseye yük olmamak için elimizden geleni yapıyor ve bunu bir erdem olarak görüyorsak, diğer insanlarla yakın olmanın iyileştirici yanından mahrum kalıyor olabiliriz. Yakınlığı bugüne dek hep kendimizi yok sayarak deneyimlemişsek, benzer yorgunlukları hissetmemek için yakınlık kurmaktan kaçabiliriz. Çocukluğumuzda sevgisini hissettirememiş ebeveynlerle büyüdüğümüzde birilerinin bizi gerçekten seveceğine ihtimal veremeyiz. Özenli davranışları arzularız ama içten içe bunu hak etmediğimizi düşünürüz. Yakınlarımızın bizi memnun etmek için yapacakları şeylere engel oluruz. Sevgi ve iyilik gördüğümüzde hissettiğimiz şey mutluluktan çok derin bir mahcubiyettir. Hayatta hiçbir başarımızı yeterli bulmaz, her fırsatta kendimizi eleştiririz. Başkaları bizi küçümseyecek, yaptıklarımızı değersizleştirecek diye ödümüz kopar. Biriyle çok yakın olduğumuzda ruhumuzdaki yarıkları görecek ve bizi sevmekten vazgeçecek diye etrafımiza duvarlar öreriz. Çünkü içimizde yalnızca sevilmem korkusuyla değil aynı zamanda çok derin bir utançla da mücadele ederiz.
Sayfa 28 - Profil KitapKitabı okuyor
Sevgisiz Çocukluk
Çocukluğunda sevgisiz bırakılmanın yasını tutamayan bir insanın yaşamı yanılsamalardan ibarettir
Sayfa 17 - Profil KitapKitabı okuyor