Gerçek hastalar kimlerdir?
Hastalar mı yoksa onları tedavi eden doktorlar mı?
Delilik her zaman normal insanlarla karşılaştırılıyor, ama normal insanların normal olduğunu kim söylüyor?
Herkesin kendi gerçeği ve kendi kişiliği vardır, ancak herkesle aynı olması bekleniyor.
Kitabın ana karakteri, hayatından bıkmış, ancak başarısız bir intihar girişiminin ardından kendini bir psikiyatri kliniğinde bulan Veronika'dır.
Veronika genç, güzel, zeki bir kızdır… ve ölmek istiyor. Yaşanacak her şeyi yaşamıştır ve aşırı dozda ilaç içip hayatını bitirmeye karar verir. Ancak ölüm karşısında insan gerçek arzularını öğrenir. Veronika bir psikiyatri kliniğinde uyandığında ölmek değil, farklı bir hayat yaşamak istediğini fark eder. Ancak aşırı dozdan kalbinin hasar gördüğü ve bir hafta içinde öleceği ortaya çıkıyor. Artık gerçekten çok geç olduğuna göre, hala hayattan bir şeyler yapmaya cesaret edebilecek mi?
Kesinlikle okumaya değer ilginç ve eğlenceli bu kitabı tavsiye ediyorum.
"David Hockney'in dediğine göre, kız kardeşi, Tanrının nesneler arasındaki hava, boşluk olduğuna inanıyormuş. Böylece her şey Tanrının içinde oluyor, Tanrının içinde dolanıyor. Fena fikir değil, değil mi? Ressamların algılama tarzına çok yakın bir bakış. Ressamlar imanlı olduğu için değil, hep resmetmeye çalıştıkları şey tam da bu
Adem En-ilk önce sana teşekkür ederim,
burda minnet emojisi düşünülebilir :)) bahsettiğim emoji yorumda*Sayende tanıma fırsatı bulduğum(büyük bir ihtimalle kendi başıma olsa asla tanıyamayacağım) ikinci yazar,ilki GüngörDilmendi(
Meslektaşını öldürdüğü için hapishaneye düşen Darrel Standing’in hikâyesini görüyoruz. Bir sürü işlence çeker ve bunlardan kurtulmak için zihinsel olarak bir yolculuğa çıkar ve önceki yaşamlarına döner.
-SPOILER İÇERİR-
Evet, önceki yaşamlarına döner. Bu normal hayatta ne kadar mümkün bilmiyorum ama kitapta o kadar ustaca işlenmiş ki mümkün geliyor. Zaten daha önceki insanların bir insanın farklı hayatlar yaşayarak dünyaya geldiği yorumlarını okumuşsunuzdur. Darrel de zihinsel yolculuklarla eski yaşantılarını yeniden yaşar.
Bu kitap beni çok etkiledi. Darrel ile birlikte ben de bir sürü hayat yaşadım. Ailesi katledilen küçük çocuk Jesse oldum, Ragnar Lodbrog olup İsa’nın çarmıha gerilmesine şahit oldum, gemi kazası yaşayıp hayatta kalan Daniel Foss oldum, Adam Strang oldum Om Hanım ile aşkına şahit oldum, Chang Mong-ju’nun gırtlağına yapıştım, sahte kimliklere büründüm. Onun gibi kendimi soylu biri gibi gösterdim.
Darrel ile gömlek cezasına çarptırıldım ben de, onun nasıl yorulduğuna şahit oldum, sırf gardiyanla kavga ettiği için idam cezasına çarptırılınca benim de ölüm hükmüm verilmişti artık.
Dinamit sakladı diye iftira atıldığında ama bunu kimseye inandıramadığında ben de bağırmak istedim yok bende dinamit diye..
Çok etkilendim, çok beğendim.. Demişti ki: “Sabah oldu, benim son sabahım.” O gün sanki benim de son sabahımdı, okuyun okutturun bu kitabı.
Yıldız GezginiJack London · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20147k okunma
