Kızın zekâsına hayran oldum. Bu, güzelliğin yanında hiç de fazla olmıyan bir vasıftır.
Sayfa 10Kitabı okuyor
Yazmayacaktım ama dayanamadım :)
Öncelikle yazarın kalemine hayran oldum. Kitabın sonunda kurgu olduğundan bahsetse de, bitene kadar kitaba dalıp gitmiş oluyorsunuz zaten. Kimi zaman Dr. Breuer kimi zaman Mathilde kimi zaman Nietzsche rolüne bürünmenize sebep olacak kadar, sizi içine alan sağlam ve samimi bir kalemi var yazarın. Olay sizi alıp götürüyor ve sonunu merakla bekliyorsunuz. (Okuma sürem aldatıcı olur zira hastalıktan ötürü yaklaşık bir hafta okuyamadım veya bir iki sayfa ile kısıtlı oldu okumalarım.) Hikaye tam "Ava giden avlanır." cinsinden olmuş. Okurken insan kendini sorguluyor hatta kimi zaman gözlerini kapatıp kendi içinde yolculuk yapıyor. Spoiler vermek istemediğim için yazmaya çekiniyorum.
Okumayan varsa tavsiyedir Herkese keyifli okumalar dilerim
Bana ısrarla okumamı söyleyen 
Sinem erşan teşekkür ederim canım
Demiryolunda ufak bir tamir yapmak gerekiyordu. Çok geçmeden bunun bir tertip olduğunu anladım ve Mustafa Kemal Paşa’nın kudretine hayran oldum. Onun düşüncesi, Eskişehir’de treni durdurup İstanbul mebuslarının ne söyleyeceklerini anlamaktı. Her zamanki gibi, altı saat duracak yerde, Eskişehir’de iki dakika
kaldı. Sonra tren, Ankara’ya hareket etti.
Yüzündeki tebessüme hayran oldum. İnsan bu istihzayı bulduktan sonra ebediyete kadar müsamahalı olurdu. Çünkü bu istihza insanoğlunun toptan inkârıydı. Ona erişen insanın yapmayacağı, yapamayacağı şey yoktur. Eğer içine yerleşmiş yalnızlık hissinden bir lahza zehirlenmezse.
