Onu anlatacak bir ufka sahip miyim, bilmiyorum.
En karamsar, en kötü, en yalnız ve en çaresiz zamanlarımdan birinde tanıştım Monte Cristo Kontu ile. Farkında olmayarak sadeleştirilmişini okudum. Ona derin bir şekilde bağlandıktan sonra verdiğim en doğru karar orijinal hâlini okumak için harekete geçmekti.
O yalnızca insanların çıkarları uğruna hayatı mahvolmuş bir gencin, yaşamını intikama adamış bir adama dönüşmesinin öyküsü değil. Monte Cristo'da her şeyi bulabiliriz. O benim için bir ders kitabı gibi: En sevdiğim ve en çok şey öğrendiğim. Repliklerini günlük hayatımda coşkuyla söyleyerek kullandığım... Monte Cristo Kontu, benim.
Bu ilk ciltte, genellikle çatışma nasıl başladı ve sonra karakter temayı nasıl ince ince dokumaya başladı, hangi planları yaptı, hangi kişilerin ve onların zaafları üstüne oynadı, bunları okuyoruz. Bütün bunları alttan alttan okumak, Monte Cristo Kontu'nun zekâsı ve bilgi birikimine şahit olmak (üstelik bu birikimin öncesindeki toyluğa da şahit olarak) onu daha da mükemmel bir hâle getirdi.
