Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
ASİL TEKLİF
Herkese Merhabalar...
Bu akşam sizlere dün başladığım ve bugün biten bir kitap ile geldim.
Yazarın kalemini seviyorum.
Hem okurken akıcı hem romantik hem de hızlı okunuyor daha ne olsun ki...
Böyle ağır giden kitaplar arasında bu tarz kitaplara yer verip okuma motivasyonumu da arttırmış oluyorum.
Bir nevi kendime ödül misali...
Bir
benim için okuması en zor kitaplardan biri olan mağara sanayi devrimi ile vakti dolan mesleklerden biri ile uğraşan çömlekçi cipriano algorun amansız bir şekilde hayata tutunmasını ele alıyor. Kitap son 50 sayfaya kadar açılmıyor, en az 10 defa yarıda bırakmayı düşünmüşümdür. Fakat yer yer güldüren kalemiyle ve insanın oturup gerçekten sorgulamasına neden olan aforizmalarıyla hem güldürüp hem düşündürmeyi başarıyor. Konusu ne kadar beni cazbetmese de tüm insanların yaşamak için birbirleri ile yarıştığı merkez sistemini çok güzel dile getirmiş. Ve merkezin içinde yaşayanları platonun mağara benzetmesiyle ilişkilendirmesini çok beğendim. Sorgulamaya kapalı bir toplum yetiştirmeye çalışan merkez insanları kendi yarattıkları sahte minik dünyalarında oyalamak için uğraşırken algor ailesi bu gerçeklikten uzak sahte ütopyada 3 haftadan fazla dayanamayıp uzaklara yol alıyorlar..
Uzun zamandır kullanmadığım bu uygulamayı sırf bu kitap hakkında bir şeyler yazmak için yeniden açtım. Sosyal medyada çok fazla tanıtılıp çok güzel şeyler yazılmıştı kitap hakkında. Bu da bana kitap içerisinden bir alıntı yapma isteği uyandırdı. Yazar, kitabında Çavdar Tarlasında Çocuklar hakkında "Belki de bu kitap haddinden fazla abartılıyordu" demiş. Bu yoruma katılmakla beraber aynı şeyi kendi kitabı için de söyleyebilirim.
Hatta öyle ki 1 ay içerisinde 2. baskı yapılmıştı. İlk basımı alamadığım için üzülmüştüm. Kitabı okuyunca biraz hayal kırıklığına uğramaya başladım. Belki yazarı henüz yayınlanmış bir kitabı yokken tanıdığım içindir. Kitabında kendi hayatından çok iz taşıdığını düşünüyorum. Hatta bu açıdan Sylvia Plath'ın Sırça Fanus'una benzettim. Ama gelin görün ki hem kitap olay örgüsü açısından kopuk hem de dili kitap okuyormuş gibi değil de bir arkadaşımın mesajını okuyormuşum gibi geldi. Bazılarınız bunu sevebilir ama ben kitap okurken daha edebi dil kullanılmasını seviyorum. Bu kadar kötü konuştuktan sonra kitap hakkında hiç iyi düşüncem yokmuş gibi düşünülsün istemiyorum. Özellikle kitabın son çeyreği beni duygusal açıdan oldukça etkiledi. Bir/birçok insanı kaybetmenin nasıl olduğunu ve neler hissettirdiğini çok içten anlatması ve empati yapabilmek, daha doğrusu benim yaşadığımı yaşamış birinin daha olması, beni rahatlattı. 2 3 saatte bitti kitap. Bu kadar kısa sürede okuduğum bir kitap hakkında öyküsünden çok diline ve biçimine yorum yapmış olmam anlayışla karşılanabilir sanırım. Emeğine sağlık.
"Senin hikayeni anlatmaya bir kadının hikayesini anlatma niyetiyle başlamıştım ama şimdi farkına varıyorum ki senin hikayen, kendi yaşamının ve babamla birlikte yaşamının seni mecbur bıraktığı varolmayışa karşı, bir kadın olma hakkını elde edebilmek için mücadele veren bir varlığın hikayesiymiş."
Édouard Louis bu kez kendisi olabilmek için kırk beş yaşından sonra istediği gibi yaşamayı seçen, bu yolda değişen, dönüşen, kendini fetheden bir kadının, annesinin hikayesi ile buluşuyor okurlarıyla Bir Kadının Kavgaları ve Dönüşümleri'nde.
Düşlerinin hiçbirini gerçekleştiremeyen, erken yaşta anne olan, mutsuz, sürekli etrafındaki insanlar tarafından aşağılanan, kendisini erkek tahakkümü altında yaşamak zorunda hisseden, çaresizliği kabul etmiş bir kadındır Monique. Taa ki kendisine dayatılan bu hayatı yaşamaktan vazgeçip isyan edene, kendi yolunu çizmeye karar verene kadar.
Başka kadınlar hayatı, özgürlüğü, kendini tanımayı tecrübe ederken, o eril şiddete maruz kalır. Bu şiddetin hem en yakın tanığı hem de parçasıdır olan yazarımız sonrasında ise annesinin bir kadın olma hakkını elde edebilmek için verdiği mücadelenin en büyük destekçisi olur.
Monique Fransa kırsalında yaşayan bir kadın ve dünyanın pek çok yerinde adı ne olursa olsun aynı kaderi paylaşan kadınlardan sadece biri. Onun farkı bu cesareti gösterebilmiş olması. Aslında Monique'in hikayesi birazda istersek yapabileceğimizin hikayesi.
Kadınlar ne zaman ki bu hayatı başkaları ne der ne ister ne düşür diye yaşamaktan vazgeçer işte o zaman değişecek belki bazı şeyler; sadece onlar için değil dünya için de...
Keyifle okunsun...
Hayatın Anlamı
Tolstoy'un Hacı Murat ile birlikte yazdığı en iyi iki eserden birisi,ben de üçüncü kez okuyorum. Genellikle uzun felsefi zırvalıklarla romanlarını dolduran yazar hem bunda hem de Hacı Murat'ta Rus romancıların klasik sıkıcı ve omnipotent kibrini bırakıp kenara çekilir anlatım tarzıyla. Edebiyatın, yazarın yorumlarına ihtiyaç duymadığımız veya maruz bırakılmadığımız en korkunç gerçekçi eserlerinden biri. Keşke diğer kitaplarını da böyle yazsaydı o zaman bir Shakespeare kadar konuşuyor olurduk kendisini. Hayatınız ile ilgili sorgulamalara girdiğiniz dönemde rahat rahat okuyup size yardımcı olabilecek dost kitaplardan. Tavsiye ediyorum.
Sen mi, finallerim mi daha büyük Tartarus?!
Bu kitap Olimpos Kahramanları serisi içerisinde okuduğum en iyi kitap olabilir. İlk 2 kitapta kahramanlarımız birbirinden ayrı maceralar yaşıyordu. 3. Kitaptaysa karakterlerin birbirine ne kadar yabancı olduğunu hissediyorsunuz. Ancak bu kitapta tüm karakterlerin ayrı ayrı ilişkilerinin nasıl geliştiğini, hem bireysel hem de takım olarak nasıl güçlenip birbirleriyle yakınlaştıklarını görüyoruz.
Ayrıca Percy ve Annabeth bölümlerinin çokluğu da kitabı ayrı bi sevmeme neden oldu.
—SPOİLER—
Percy ve Annabeth’in Tartarus’ta geçen bölümleri gerçekten çok gericiydi. Her bi satırda acıyı ve zorluğu tüm vücudumda hissettim (final haftamda oluşum da bunu kolaylaştırdı diyebilirim).
Gerçekten ikisinin ilişkisi beni çok büyülüyor. Tartarus’ta binbir zorluğa katlandıkları, birbirlerine dayandıkları sahneleri okumak çok etkileyiciydi. Ayrıca bu kitabın asıl kahramanı kesinlikle Bob’dur, aksi söylenemez.
——
Finallerime çalışırken beni molalarımda kısa süreliğine de olsa farklı bir diyara götürdüğü için (bu diyar Tartarus da olsa) Rick Riordan’a teşekkürlerimi sunuyorum.
