Descartes'ın bilgi kuramının iki ana desteği vardır. Birincisi, cogito'nun ayırıcı özelliği, yani şüphe götürmezliği konusundaki aşikarlıktır. Descartes buna dayanarak genel bir kurala varır: "Açık seçik ve belirgin biçimde aklımızda canlanan şeylerin hepsi doğrudur".
Sayfa 18
"Demin dedin ya 'kendimiz için değil sizin için,' filan diye... Ben ona inanmıyorum kusura bakma hiç... Belki siz öylesinizdir annemle... Ama o meydana toplananların hepsi ya kendine bir kimlik bulmak için ya da iktidardan payını almak için orada. Birey olabilenin böyle şeylere ihtiyacı olmaz. Valla alınacaksınız şimdi ama, sözüm
Sayfa 227 - Sözler: Öfke dev bir dalgaymış çekti götürdü dibeKitabı okudu
Fakat yaşarken de bazı hususlarda seçeneksiz kalabilir insan, önünde beliren yolların hemen hepsi kapanabilir. Öyleyse imkân dahilinde olan yollardan yürümek, imkânsızı zorlamaktan daha doğrudur. Zira demirden bir duvarı çapa ile aşamazsın. Hem belki de kapanan yollar, seni başka bir yola yönlendirmek için kapanmış olabilir.
Eğer kendi deneyiminizin dışında herhangi bir şeye inanacaksanız, buna inanmanız için bir sebebiniz olması gerektiği çok açıktır. Bu sebep genellikle yetkedir. Cambridge'de laboratuvarlar kurulması ilk kez önerildiğinde, bir matematikçi olan Todhunter, öğrencilerin deneylerin yapılış safhasını görmesine gerek olmadığını, çünkü hepsi yüksek vasıflara sahip ve birçoğu İngiltere Kilisesi'nin papazı olan öğretmenlerinin bu sonuçların doğru olduğunu teyit edebileceğini söyleyerek itiraz etmişti. Todhunter yetkeden gelen bir savı yeterli olarak görüyordu ama yetkenin ne kadar sık hatalı çıktığını hepimiz biliyoruz. Çoğumuzun bilgimizin büyük kısmı için kaçınılmaz olarak yetkeye bağımlı kaldığı doğrudur. Yetkenin bana öğrettiği bir bilgi olan Ümit Burnu'nun varlığını kabul ediyorum, keza her birimizin coğrafyanın tüm olgularını doğrulamamızın imkânsız olduğu çok açıktır, fakat doğrulama fırsatının var olması önemlidir ve arada sırada bunun gerekli olduğu kabul edilmelidir.
Sayfa 84Kitabı okudu
"Hayret etmemek. Çok sıkıcı. Yaşama daha iyi... Her filozof insanı başka bir veciz lafla tarif eder. Filhakika hepsi de doğrudur ama ben bunlardan en çok şunu severim: 'İnsan, hayret eden hayvandır.'
Sayfa 21Kitabı okuyor
Gökyüzü gibi, sınırsız, her yöne açık, sonsuz. O boş olacaktır, ölçülemez. Hiçliği yansıtan bir ayna gibi olacaktır, durgun bir göl gibi, tamamen sessiz ve tamamen berrak. Bu berraklık Buda'lık durumudur.
O zaman böyle bir durumda birisi, nasıl şu doğru bu yanlış diyebilir?
Geriye hiçbir şey kalmaz. Şu muydu, bu muydu diye soru kalmaz. Hiçbir şüphe yoktur. O kuşku götürmez bir durumdur. Sadece boşluk vardır, boş berraklık ve sonsuz uzay. Ve her şey sessizdir, tüm ikilik kaybolmuştur, bilen gitmiştir, bilinen gitmiştir, gören gitmiştir, görülen gitmiştir, izleyen gitmiştir, izlenilen gitmiştir, öznel olan, nesnel olan hepsi gitmiştir. Sadece saf bir berraklık, sessiz tanıklık. Bu durum içerisinde hata yapmamalısın,şu veya bu doğrudur diye bir muhteva yoktur. Geriye bir şey kalmamıştır, herhangi bir muhtevası yoktur. Bu yüzden şüphe götürmez, şüphe duyulamaz, aşikar bir durumdur.
Karma ve Meditasyon
Kişi Biliş-İçeren Meditasyon aşamasına erdiğinde geçmiş Karma'larına ne olur? Eğer ki nihai Kurtuluş”ta ise o zaman bir seferde tüm eski Karma'ları silmiş mi demektir? Eğer silmediyse o zaman mükemmel Kurtuluş'a nasıl erer? Buna cevap Karma'nın türlerini bilmekte yatar ki Karma 3 çeşittir: 1) Prarabdha Karma, yani hâlihazırda
Tarih: 13 Eylül 1922 Yer: İzmir
Falih Rıfkı Atay'ın anılarından:
Mustafa Kemal lzmir, Göztepe'deki Latife Hanımların Köşküne taşınmıştır. Oradan Izmir Limanı çok iyi görünmektedir.
Limanda, takriben 65 parçadan oluşan lngiliz, Frransız ve İtalyan gemileri vardır. Mustafa Kemal, bu gemilerin varlığından çok tedirgindir.
Köşkün
Madem mezhepler haktır ve madem cemaatler doğrudur o zaman bugün hepsi birleşsin de dinlerini bölük bölük etmekten kaçınsınlar. Birine göre yapılan iş cennetlikken, diğerine göre haramsa, nerede kalıyor hak ve evrensellik?
"Duygulara gelince: Bir araya toplayıp sakladığınız duyguların hepsi arıdır. Ancak, varlığınızın bir yanını verip sizi bir yanlı kemiren duygular kirlidir. Çocukluğunuzla ilgili, düşünebildiğiniz her şey iyidir. Sizi, en iyi anlarınızda olduğunuzdan daha
çok olduran her şey doğrudur. Her türlü coşkunluk, eğer bütün kanınızda dolaşıyorsa, sarhoşluk değil, bulanıklık değil de, dibi görülebilecek kadar duru
sevinçse, iyidir."
