"Her sabah ve her gece öylesine sevgisiz ki."
Sayfa 11 - Yapı Kredi YayınlarKitabı okuyor
Kimin için, niçin savaşıyoruz? Her gün kuşku artı yor, onunla birlikte korku da. O hale geldim ki, hayatımın en dayanılabilir anlan, elde tüfekle geçirdiğim anlar oluyor. Savaşırken düşünecek ne gücüm var ne zamanım. Hayatımı korumak için, hayvan gibi savaşmaktan başka bir şey yapmıyorum. Ama kargaşalık sona erince korkunç soru, bir yılan gibi gırtlağını şişirerek karşıma dikiliyor. Yalan ve haksızlık uğruna, Yunanistan’ı köle kılmak, kurtarılmaya hak kazanmayanları kurtarmak için çarpışan biz miyiz yoksa?
Biz miyiz satılmışlar, hainler? Dağdakiler 1821’in haydutları mı yoksa? Haklı olan, uğruna hayatımı feda edebileceğim dava hangisi? Bir savaşçı için bundan daha büyük işkence olamaz, sanıyorum. Komutan, bu sabah, orduya katılmak istemedikleri için beş genci, beş yakışıklı delikanlıyı kurşuna dizdirdi. Böylesine yüce bir yiğitliğe, ölümü hiçe saymaya yol açan ideal, haksız olabilir mi? Bütün gün, kendi kendime hep bunu sordum durdum. Ama yanıtını bulamadım. Çünkü tanıdığım Kara Takkeliler var, en az onlar kadar yürekli davrandılar.
Gün, hayat denen bu oyunda her gün kaybettiğimiz ve her sabah yeniden kazandığımız yeni bir can gibidir.
İstemem Eksik Olsun!
“ — Ne yapmak gerek peki?
Sağlam bir arka mı bulmalıyım?
Onu mu bellemeliyim?
Bir ağaç gövdesine dolanan sarmaşık gibi Önünde eğilerek efendimiz sanmak mı?
Aklım fikrim sende, seni ne zaman göreceğimde...
"Yolunu bekliyorum.
Her sabah, Bugün acaba onu görecek miyim? diye uyanıyorum.
Gel artık.
Yol parası çok bir şey değil.
Hemen gel!
Avare oldum.
Ne kitap okuyabiliyorum, ne İngilizceye çalışıyorum, ne de resim yapabiliyorum, aklım fikrim sende, senin gelişinde, seni ne zaman göreceğimde, seni nasıl göreceğimde, beni görür görmez ne diyeceğinde…"
Nazım Hikmet Ran - Piraye’ye Mektuplar
Islak çimlerde yalınayak durur, bülbüllerin sabah konserini dinlerdi; her gün doğumunda tazelenen ve dünyanın yarısı tarafından gözden kaçırılan bu sessiz, dingin güzelliğin...
Sayfa 133 - Epsilon YayıneviKitabı okuyor
Hoşnutsuzluğumuz birden gökten zembille inmedi ya da bir yıldırım çarpması gibi olmadı. Bir sabah uyanıp, “Aman Allahım! Dün her şey yolundaydı ama bugün mutsuzum,” demedik. Mutsuzluk böyle değil, daha çok içten içe yanan bir ateş gibi, yıllarca süren hoşnutsuzluktan sonra hayatınıza yavaşça giren tehlikeli bir sorun olarak karşımıza çıkıyor.
Sayfa 23Kitabı okuyor
Allah'ım biraz konuşabilir miyim bağışla
Konuşuyorsun sen, duymuyorum ben ah bağışla
Ben de konuştum çok, çoğu boş, boşlukları doldurdum
Yarım kalmış bir çay gibi soğuttum kendimi,
İçime şeker attın, tatlanmadım yine
Seni anlayamadım, tişört yazıları, sokak isimleri,
Plaka harfleri, medet umdum tümünden, bir tıkız idrakle tıkandım,
Yağmurları
Her sabah yeni bir gün doğarken,
Bir gün de eksilir ömürden;
Her şafak bir hırsız gibidir
Elinde bir fenerle gelen.
Sayfa 6
SENİ SEVİYORUM...
SEN varsın;
Her şarkıda,
Her notada,
Duyduğum her seste...
Akşam uyuyorum SEN,
Sabah uyanıyorum,
Yine SEN...
~Özdemir ASAF~