Kadın-doğum profesörü Ayşe Filiz Yavuz Hoca’nın hikaye kitabı. İçinde yirmi öykü var. İlk öykü “Pak Türk’ün Karısı Maria Konstantinova” aynı zamanda kitaba da ismini veren, etkileyici bir öykü. Yazarın dili oldukça akıcı, anlatısı insan hikayelerine dayalı ve içten. Genelde sürpriz sonla biten öykü yok ancak öykülerin sonu genellikle çok iyi bağlanmış. Öyküler okuyucuyu alıp götürüyor. Olay, durum ve anlatı bütünlüğü başarılı öykülerden oluşan bir kitap. Kitabın eksik yönleri ise kitabın yayıneviyle alakalı. Kitabın iç kapağında ve her öykünün başlangıcında koca bir sayfa simsiyah zemin üzerine öykünün adı yazılarak boşa harcanmış. Tabiata duyarlı biri olarak bu tasarım benim asla tasvip etmeyeceğim bir şey. Hem bir yaprak boşa harcanmış oluyor hem de o kadar siyah mürekkebin kullanımı çevreci bir yaklaşım değil. Üstelik kitaba da hüzünlü, ağır ve aşırı ciddi bir hava katmış. Diğer eleştirim ise dizgi konusunda; bazı öykülerde herhangi bir kelime/dizgi hatası yokken bazı öykülerde göze batacak ve okuyanı rahatsız edecek derecede yazım ve dizgi hatası mevcut. Ötüken gibi bir yayınevinden böylesine özensiz bir dizgi/eser beklemezdim doğrusu...
