Yaşamak dediğin , Bir yürek dolusu gülüş, Bir heybe dolusu Umuttur..! İyi niyetler, iyi insanlar, güzel bakışlar, samimi gülüşler olsun hayatınızda. 🌹 Günaydın Dostlar..
Bir ömür borçlusun arsız kalbime. Bir tek sana muhtaç idi şu heybe. Yoruldum... Kalma ama gitme de.
Reklam
HEYBE!
Biz insanların durumu biraz farklı: Bazen vaşaklara benziyoruz, bazen köstebeklere. Kendimize ait bütün kusurları bağışlıyoruz,başkalarınınkileri hiç affetmiyoruz. Herkes başka gözle görüyor kendini, geleceği görmüyor hiç kimse. Sanki iki gözlü heybeler vermiş Tanrı bize; Geçmişte olduğu gibi bugün de; koyup duruyoruz kendi kusurlarımızı heybenin arka gözüne, başkalarının kusurlarını heybenin ön gözüne!
Ömür bazen tek bir kelimeyi aramakla geçer...
Hem bu dünya zaten o kadar da matah bir yer değil.
Sayfa 107Kitabı okudu
"Tecrübeyle teori, bir atın üzerindeki heybe gibidir. Birbirine denk olması lazım... Biri diğerinden ağır basarsa atın sırtından düşebilir."
Sayfa 118 - Pınar YayınlarıKitabı okudu
Reklam
Oldukça dengeli ve huzurlu ebeveynlerle büyümüş arkadaşlarımın çok kötü evlilikler yaptığını gördüm ya da çok büyük aile travmalarından sıyrılıp mis gibi yuva kuran insanlarla karşılaştım. Bu nedenle insanın kendi kendini inşa ettiğini, elbette geçmişinden bir heybe taşıdığını, ancak en nihayetinde direksiyona kendisinin geçtiğini ve eylemlerinden öncelikle kendisini sorumlu tutması gerektiğini düşünüyorum. Bir stoacı ve varoluşçu gibi.
Aytuğ AkdoğanKitabı okudu
“Geldiğin yer İstanbul ise gittiğin her yer gurbettir.”
Gönlü nazik olanlar var ve kırık bir kalbi taşımak öyle kolay iş değildir.
Çocuklar korkuyor, pas tutmuş silahların vücutları parçalamasından... çırpınan sözler geliyor kulaklarıma... ‘’kuvvetimiz boşa, ya direncimiz?..’’, ‘’Kuru bir cengaverlikten uzaktadır, temennimiz budur!’’ Korkaklar, korktular. Cesaret yüklendi dostlarımıza apansız; dost saydıklarımız derinlerde, karanlık uykularda... Kimimiz geldi, gitti. Kimimize dertler parsellendi, Kıyıldı bizlere de elbet; Heybe içinde, heybet içinde Geldik gittik amma Ne için ne için...
Reklam
Diogenes
- Tüm mal varlığınız bir fıçı, bir heybe ve bir tastan ibaret.. -Hooop! Tası nehre attım !
Sayfa 19
66. Diogenes Cehennemin Kapısında Kerberos'la Karşı Karşıya
Yırtık bir hırka, bir değnek, bir heybe, Yolum buralara düştü sonunda. Sen, cehennemin köpeği Kerberos, Ben, dünyanın köpeksi filozofu; Salla kuyruğunu Diogenes'e Onestes
Sayfa 26 - YKY,
Unutmanın bazı durumlarda ihanet olduğunu düşünsem de çoğu zaman bir nimet olduğuna inanıyorum ben. Her acıyı her derdi devamlı ve aynı şiddette hissetseydik, unutamasaydik ne yapardık? Nasıl katlanırdık buna?
Bazen birilerine bir şey anlatmanın en iyi yolu ; anlatmamaktır... Ne de olsa anlamıyorlar ve anlamayacaklar. Yaşasın mukaddes yalnızlığım.
Resim