Bizi saran sıcaklığın. Soğuk gecelerin. Ve geceleri bürünen yıldızların. İki insanın sarılarak geçirdiği bu sarsıntı özü olmalı evrenin. Sonsuza dek varan, var eden, yaşatan, yaşamı ileri çağlara doğru devreden bu birleşme...
İşte, hiç şaşmayan bir intizam ile işleyen bu beşeri kanunun karşısında, bizim her zaman umduğumuz gibi bulduğumuz, denilebilir ki ancak delilerdir. Onların tabiatı daha sağlamdır. Asıl olduklarına daha çok benzerler. Kendilerinden delilik bekleriz ve filhakika bulduğumuz da budur. Delinin huyu taşıdığı ismi gibi malumdur. Onlar kendi haklarında önceden edindiğimiz fikirlere sonradan da uygun çıkarlar. Haklarında çok şaşırmış olmayız. Seneler geçer ve onların aynı deliliklerine devam ettiklerini görürüz. Bu bakımdan da onlarla tanışmak daha pratiktir.