Cem Boyner
Cem Boyner'in sirketlerine yolladigi yazi:
Herkeste bir gitme arzusu. Dolar uçuşa geçmiş, başkanlık tartışmaları canını sıkıyor, sınırımızda savaş, içeride terör belası, biliyorum...
Ama, nereye gideceksin ki zaten?
Memleketin içinde debeleneceksen, git. Şehirden sıkıldıysan, trafikteki kornalar ruhunda çalıyorsa, asansördeki selamsız adam
Samimiyet
Bir zamanlar samimi insanlar vardi, belki hala vardir ama ses seda yok artik eskisi gibi. Artik "Ask sence nedir?" Den baska birsey sorulmuyor. O eski muhabbetleri, ne kadar tartissakta sonu tatliya baglanan muhabbetleri ozledim. Suan sitede 2 kesim insan var: Sadece kitap okuyanlar ve hic kitap okumayip alinti paylasanlar onceden kitap okuyup sozunden de muhabbetinden de sakinmayan insanlar vardi susturuldular. Ozledim sadece, ozledim...
"...Sanki o yetişeceğimiz yer, bizi ebediyete götürecekmiş gibi. Hiç bir durup düşündün mü? Ben ne yapıyorum ve nereye gidiyorum? Bu acelemi gerekli kılan ne? Neden durup yol kenarında ıssız kalmış ağaca bakmıyorum? Ağaç insana benzer bilir misiniz? Dalları kolumuzdur, yaprakları ellerimiz. Üzerine konan kuşlarsa bizim hayatımıza giren insanlardır. Bu küçük ve geveze kuşlar her ne kadar yapraklarımızı kirletse de, bu yapraklar sonbahar gelince dökülecek ve yerini yeni yapraklarımız alacaktır. "
G.Özkaya