Ülkesinden hala umudu olan, kaçıp kendini kurtarmak yerine ataları gibi binbir zorlukla mücadele etmek için damarlarındaki asil kandan kudret alan Türk gençliğinin bayramı kutlu olsun.
Her gün bir cümleyi bir cümleye eklesen de tam bir metin olmuyor. Ne kadar yürüsen de yol bazen hiçbir şey vermiyor. Yürümek yolun vefası ama yol çoğu zaman bivefa oluyor.
Bizi topluma bağlayan verilmiş sözler, salt karşılıkları oldukları için zorunludurlar. Bu sözlerin özü öyledir ki, onları yerine getirirken, aynı zamanda kendi hesabımıza çalışmadan başkaları hesabına çalışamayız.
Her insanın, kendisine gerekli olan her şey üstünde doğal olarak hakkı vardır. Ama insanı bir şeyin sahibi yapan işlem, onu geriye kalan her şeyin sahipliği dışında bırakır; payını aldığı için onun sınırları içinde kalmak zorundadır; topluluktan isteyeceği bir hakkı kalmaz.
İnsanın toplum sözleşmesiyle yitirdiği şey, doğal özgürlüğü ile isteyip elde edebileceği şeyler üzerindeki sınırsız bir haktır. Kazandığı şeyse, toplumsal özgürlükle, elindeki şeylerin sahipliğidir.
Dünya onlara kötü davranmış, onları hep hiçe saymış, ruhsuz bayağı insanlar haline getirmiş; katı bir kibirle hınç duyuyorlar, ne olduklarını gizliden gizliye biliyor, hepimizin onlardan önce öldüğünü görmek istiyorlar.