Sesin nerde kaldı, her günkü sesin,
Unutulmuş güzel şarkılar için
Bu kar gecesinde uzaktan, yoldan
Rüzgâr gibi tâ eski Anadolu'dan
Sesin nerde kaldı? Kar içindesin!
Ne sabahtır bu mavilik, ne akşam!
Uyandırmayın beni uyanamam.
Kaybolmuş sevdiklerimiz aşkına,
Allah aşkına, gök, deniz aşkına
Yağsın kar üstümüze buram buram
Ahmet Muhip Dıranas
Yeşil pencerenden bir gül at bana,
Işıklarla dolsun kalbimin içi.
Geldim işte mevsim gibi kapına
Gözlerimde bulut, saçlarımda çiğ.
Açılan bir gülsün sen yaprak yaprak
Ben aşkımla bahar getirdim sana;
Tozlu yollarından geçtiğim uzak
İklimden şarkılar getirdim sana
Okur Takip Önerileri
Susan bir çocuktan daha büyük bir tehdit
Ne olabilir, sorumun karşılığını bilmiyor kimse
Kötü bir anlatıcıyım oysa ben ve ne zaman
Bir kaza olsa adı aşk oluyor artık
Aşksa dünyanın çoktan unuttuğu bir tanıdık
Seni bekliyorum orda, o kirlenen ütopyada
Ben sana küsüm aslında haberin yok
Koyup gittiğin yerde kötülük çok
Kime kızayım nazım senden başka kime geçer?
Benim sensiz kolum, bacağım, ocağım yok
Bugun itibariyle kpss ile bağımı koparmış bulunuyorum. Bundan sonra devam edecek arkadaslara sabır ve başarı diliyorum. Hayatımın en iyi zamanlarını çalan bir sınava çokta bir anlam yüklememek gerekiyormuş. Bu sistem ömrümüzü boşa tüketmekten başka işe yaramıyor maalesef
İnsan mutlu değilse olduğu yeri, çevresindekileri ve yaptığı işi sevemiyormuş.
Kendimi tanımam için kendimden uzaklaştığım dönemlerdeyim. İçimde amansız bir derin sancı disari çıkmaya çabalarken onu örtüyorum, yok sayıyorum. O çığlık çığlığa acımı haykırırken ben gulen maskemi takıp gezmeye devam ediyorum. Her yere selam veriyorum, her geçene gülümsüyorum. Gece olunca tüm toksik birikimleri içimden çıkarmaya çalışırken yalnız olduğumu görüyorum. Bu benim yaşam amacım değil, bu ben değilim. Bu ben de var olan sey sadece sessiz çığlık. Sonra dönüp diyorum ki. Aman sus duymasınlar acını. Gülümse yine, bir gün kendini bulana kadar..
Nicedir 1k yı silmiştim, girmiyordum. Farkettim ki kendimi huzursuz hissettiğimde buraya adım atmak biraz da olsa benim kendime itiraf edemediklerimi bana haykıran bir alan. Bir arınma, duygu bosalım alanı gibi. Sosyal medyaların boguculugundan kopup gelinen orman gibi. Tanimadigim birine herseyi anlatıp çekip gittiğim, oh be dedigim bir mekan. 1 k ya her adım atmadan önce bunu hissediyorum. Ama yine de buraya her gelişimde bir şey daha hissediyorum. Yalnız, sessiz ve sakin bir gece ama biseyler eksik. Bu yüzden gelmişimdir buraya.
Nicedir 1k yı silmiştim, girmiyordum. Farkettim ki kendimi huzursuz hissettiğimde buraya adım atmak biraz da olsa benim kendime itiraf edemediklerimi bana haykıran bir alan. Bir arınma, duygu bosalım alanı gibi. Sosyal medyaların boguculugundan kopup gelinen orman gibi. Tanimadigim birine herseyi anlatıp çekip gittiğim, oh be dedigim bir mekan. 1 k ya her adım atmadan önce bunu hissediyorum. Ama yine de buraya her gelişimde bir şey daha hissediyorum. Yalnız, sessiz ve sakin bir gece ama biseyler eksik. Bu yüzden gelmişimdir buraya.
Gönlümde bir fırtına, sonu tufan.
Rüzgar her estiğinde adını söylüyor.
Kulaklarım sağır olsun diliyorum.
Dudaklarıma mühürlenmiş bir sözcük gibi ismin…
Hangi cümleye başlasam,
başına adını koyuyorum.
Dilim lal olsun istiyorum.
Aklım bir zincir vursun yüreğime,
Her halkada demirin soğukluğu,
yaktığın ateşi söndürsün diliyorum.
Kalbime ayaz vursun, donsun.
Öldürmeye çalıştığım sen değilsin!
Kaçtığım sen değil.
Elimde bir hançer,
sen yeni güne doğ.
Bırak ben öleyim…
Belki kadar kesin
ve keşke kadar imkansız
birbirimizden uzaklaşmamız
kırılsak da tırnak uçlarımıza kadar
kırılırız elbet bunu gerektirir yaşamak.
Ben zaten sana ilk baktığımda anlamıştım
içime bakmıştın önce bayılacağımı sanmıştım
dünyayla aramda geçmişim vardı o ara
tupup ellerimi sıkıca saracağına inanmıştım.
Belki şimdi bir uçurumun kenarından geçiyoruz
sallanıyoruz belki arada bir çeşit deprem oluyor
kızıyoruz birbirimize kırılıyoruz inciniyoruz
ama biliyoruz uzak gibi olsak da biz aslında yan yanayız.
Belki kadar kesin
ve keşke kadar imkansız
birbirimizden uzaklaşmamız