Roni bir yorumu yanıtladı.
Ben seni severim belki de rabbim buna hazır değil.
Her şeyin güzelini sever o ideal birliktelikler ister
Seninle benim yan yana oturacağımız çekyata
Ne ilahi adalet sığar ne de diyalektik..
İçime çöreklenmiş sığ bir sığır var benim.
Ben seni severim sevmesine de
İş çıkarmasana şimdi ne gerek var güzelim..
Biraz özgünlük lütfen...
5 önceki yanıtı göster
Öneriniz için teşekkür ederim. Bununla ilgili son paylaştığım bilgilendirme metnini paylaşıyorum "Şu ana dek onlarca şairden yüzlerce şiir paylaştım. Çoğunu belki ilk kez okudunuz. Bu kadar az ilgi görmesi mühim değil okumaya vesile olmuşsam yeterli benim için. Bu arada araştırın diye şiir ve şairin ismini paylaşmıyorum. Bilginize 😊 Son olarak şiir önerisi olanlar alttaki yorumda buluşalım mı?"
1 sonraki yanıtı göster
Roni bir yorumu yanıtladı.
Ne diyeyim Allahım
ben sana biraz platoniğimdir biliyorsun
Ben bu şüpheyi sırtıma yük edindim, öyle yürüdüm,
gocunmam da yükümden beni bilirsin.
Ama bunlar çok iştahlı Allahım ve görüyorsun nasıl da dünyevi.
Bunlarmış senin kulların öyle diyorlar biz de kürenin üveyi.
Öyle mi?
Oysa Allahım bilirsin ben en çok yeryüzünü,
ve başımı yatırınca toprağa, gökteki yıldızları da,
işte böyle bilirsin çok güzel yapmıştın bu yeryüzünü.
Bizim köydeki gibi.
Hâlbuki köyün, köyüm, köyümüz var olan her şey ne kadar da kusursuzdu. Yoksa bu şüpheyi biz insanlar mı yükledik omuzlarımıza, derdimiz yok ya dert edinelim dedik, sıkıntı çekmeyi, başkalarının sıkıntıları ile alay etmeyi çok sever olduk. Biz bir garip olduk. Ne kardeş kardeşin ne anne evladın üstüne düşer oldu, her şeyi boşverdik de amâ olduk sanki, sağır olduk,lal olduk en iyisi mi bu yükten kurtulmak.
Ne güzel özetlediniz günümüz aile ve toplumsal yaşam biçimlerini. 👏👏 Biz bizden olmayanlara dalınca bizden olanlarla beraber kendimizi de kaybettik
1 sonraki yanıtı göster
Roni bir yorumu yanıtladı.
Uzun uzun bakıyorum kıvrılan sokaklara
Tek yaprak bile kıpırdamıyor nedense
Ve tek tek söndürüyor ışıklarını varoşlar Alnımı kırık bir cama yaslıyorum, kanıyor Kanımın pıhtılarında güllerin serinliği
Ve fakat bir cellat gibi yetişiyor pusudaki Dilimin ucunda küfre dönüyor her sözcük
Yaşamak neleri öğretiyor, düşünüyorum Okuduğum bütün kitaplar paramparça
Çıkıp dolaşıyorum akşamüstleri bir başıma Bir uçtan bir uca yalnızlıklar oluyor kent Bulvar kahvelerinin önünden geçiyorum Sarmaşık aydınlar, arabesk hüzünler
Bir gazete sayfasında sereserpe bir yosma
Ahmet Telli
Okur Takip Önerileri
Roni bir yorumu yanıtladı.
Bir karga bir kediyi öldüresiye bir oyuna davet ediyordu.
Hep böyle mi bu?
Bir şeyden kaçıyorum bir şeyden, kendimi bulamıyorum dönüp gelip kendime yerleşemiyorum, kendimi bir yer edinemiyorum, kendime bir yer...
Kafatasımın içini, bir küçük huzur adına
aynalarla kaplattım, ölü ben'im kendini izlesin her yandan, o tuhaf sır içinden!
Paniğini kukla yapmış hasta bir çocuğum ben.
Oyuncağı panik olan sayın yalnızlık kendi kendine nasıl da eğlenir.
Niye izin vermiyorsun yoluna kuş konmasına
niye izin vermiyorum yoluma kuş konmasına
niye kimseler izin vermez yollarıma kuş konmasına?
"Öyle güzelsin ki kuş koysunlar yoluna"
bir çocuk demiş.
-Nilgün Marmara-
Bu yorum görüntülenemiyor