“Asla bir geleceğe sahip olmamış olduğum günlerden birindeyim. Karşımda yalnızca, bir sıkıntı duvarıyla kuşatılmış, taş kesilmiş bir şimdi var.” Evet bu cümlenin beden bulmuş haliyim. Şimdi ve gelecek arasında kendimi boğuluyor gibi hissediyorum.
Tenhalığı seviyorum.
Sık görüşülmeyen ama bağı da koparılmayan dostlukları.
Sakin mekanları, az rastlanılmayı, kendimle kalmayı, kendimi saklamayı ve de sınırlarımı.