Huda Sadi
Boşuna geçip gidiyor akşamlar
Göz yaşları yitip gidiyor
Ve mumların ışığı
Apaçık ölüyor
Işıltı karanlığın ömrü
Cihan bağında ey âşık budur maksûd-i ins ü cin; Ne kimse senden incinsin ne sen bir kimseden incin!
Anam-Babam sana fedâ olsun yâ Rasûlâllâh! Nuh'un sabrı tükenince kavmine bedduâ etmek mecbûriyetinde kalmış ve:
"Rabbim yeryüzünde kâfirlerden bir tane bile bırakma!" demişti. (Nûh26). Eğer onun gibi sende bize bedduâ etseydin, bir tanemiz bile kalmaz hepimiz helâk olurduk. İnsanlar sen'in sırtına bastı, gül yanağını kanattı, dişlerini kırdı, lâkin sen yine de ümmetin için ısrarla hayır istiyor ve şu niyazda bulunuyordun:
"Allah'ım! Sen kavmimi mağfiret buyur! Zira onlar bilmiyorlar!"
“Kıyâmet günü, yer yarılıp açıldığında ilk defa (diriltilecek olan) benim, ancak övünmek için söylemiyorum. Hamd Sancağı bana verilecek, ancak bununla da övünmüyorum! Ben kıyâmet gününde insanların efendisiyim, ancak övünmek yok! Kıyâmet günü cennete ilk girecek benim, ancak bunu da övünç vesîlesi yapmıyorum.” (Dârimî, Mukaddime, 8. Ayrıca bkz. Tirmizî, Menâkıb, 1/3616)
Hâsılı Rasûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz, Allâh’ın en sevgili kulu, mahlûkâtın en şereflisi, iki cihânın medâr-ı iftihârı ve insanlığın dünya ve âhirette kurtuluş vesîlesidir.
Sayfa 21 - Erkam YayınlarıKitabı okudu
Rabbimiz O’nu, İslâm ile murâd ettiği “kâmil insan” modelini bütün insanlığa sergilemek üzere emsalsiz bir örnek şahsiyet olarak lûtfetmiştir. Nitekim ibadetteki rûhâniyet, muâmelâttaki nezâket, ahlâktaki kemâlât, duygulardaki letâfet, nazarlardaki derinlik, velhâsıl bütün güzellikler, en yüksek mânâ ve ifâdesini O Varlık Nûruʼnun nezih hayatında bulmuştur.
Sayfa 15 - Erkam YayınlarıKitabı okudu
Bugünleri gösteren Hüda'ya bin hamdüsenalar, kadınları kafesten kurtaran Cumhuriyet'e sonsuz şükranlar...
