Günlerden pazartesi,
Aylardan nisan,
Yirmi Nisan gecesi,
Yıl 571, sabaha karşı
Doğumunla aydınlandı,
Hem doğu hem de batı.
Oldu müşriklerin putları baş aşağı,
Şakk etti Kisra’nın meşhur sarayı,
Kutsal sayılan o gölün yere batışı…
Söndü, Mecûsilerin kutsal saydıkları ataşı.
Mevlidinle nurlandı,
Gökler ve yer,
Ey ümmetinin âşığı!
Yûnus hamd ile başlar,
Gözden gelir kanlı yaşlar,
Secdededir; mü’min başlar
Hacılar şeytanı taşlar,
Kıyamdadır tüm ağaçlar,
Rükûda bekler hayvanlar,
Hakk deyip uçan kuşlar,
Hû diyen tüm rüzgârlar,
Hepsi de Sen’i anarlar,
Cümle âlem Sana tapar.