Kalbin köşküne kurulmuşsa nefs;
insan da bir, hayvan da bir.
Edeb örtüsünü giymemişse beden;
bahar da bir, hazan da bir.
Haram lokmaya alışmışsa kursak;
aç da bir, tok da bir.
Haline şükrü unutmuşsa insan;
az da bir, çok da bir.
Merhamet elini tutmamışsa vicdan;
zalim de bir, mazlum da bir.
Bildiği ile amel etmemişse dimağ;
alim de bir, cahil de bir.
Hz. Mevlana (k.s)