Demek hayat böyle iki adım ilerisi bile görülmeyen sisli yalpalı bir denizdi.Tesadüflerin oyuncağı olacak olduktan sonra ne diye bir irademiz vardı? Kullanmadıktan sonra göğsümüzü dolduran hisler ve kafamızıda kımıldayan düşünceler neye yarardı? Yaşayışımıza ve etrafımıza şekil vermek arzusuyla dünyaya gelmektense hayatın ve muhitin verdiği şekli kolayca alacak kadar boş ve yumuşak olmak daha rahat, daha makul değil miydi?
Okur Takip Önerileri
Niçin ilk gördüğümüz bir peynirin evsafı hakkında söz söylemekten kaçındığımız halde ilk rastgeldiğimiz insan hakkında son kararımızı verip gönül rahatıyla öteye geçiveriyoruz?...
Kitabın ismi
Bu arada hoşnutsuzluk artıyordu,çünkü Chaval le Levaque mühendisin verdiği gözdağını anlatıyor, vagon ücretlerinin düşeceğini, payandalama için ayrı para verileceğini söylüyorlardı ve bu taşan itirazlarla karşılanıyor yerin hemen hemen altı yüz metre dibinde bu daracık yerde bir başkaldırı tomurcuğu(GERMİNAL) filizleniyordu
