Şeytanın kurduğu kişisel gelişim dininin bir şeriatı yok!
Eski insanlar, dostlarının keder ve neşesini yüzündeki küçük çizgilerden yakalardı.
Kıyamet alâmetlerinin bir tanesi şuymuş: “Ahir zamanda hiçbir cümle yemin edilmeden kurulmayacak."
"Allah'ın rahmetinden ümitsiz olmayın." diyor Zümer Suresi 53. ayet ve Hicr, 56. ayet de şöyle bir ekleme yapıyor: "Sapıklardan başka kim Rabbinin rahmetinden ümit keser."
İnşikak Suresi'nin altıncı ayetini görmezden gelerek kısa zamanda köşeye dönmek istiyoruz: "Ey insan! Hakikaten sen, Rabbine kavuşuncaya kadar çalışıp didineceksin. Nihayet sen O'na kavuşacaksın."
Su sesi, aşkın sesi olduğundan dinleyenleri iç dünyasına götürür. Bütün mahlukatın özü bir olduğundan, aşkı aynı hissettiğinden, su sesi rahatlatır ve huşu verir, etkiler.
Kendime vur emri çıkarıyorum! Beni öldürecek hakikî bir okur arıyorum ama biliyorum ki hiçbir okur hiçbir yazarı böyle sevmedi!
Ey Allah’ın kulları! Yaptıklarınız tartılmadan önce kendinizi tartın.
Televizyonlar, gazeteler, radyolar, üniversiteler, kitap rafları kuşatma altında. Cehalet hiçbir dönemde böyle hızlı yayılmamıştı.
Mutluluk, şımartılmış nefislerimizin fotoğrafıdır.
Mutluluk; dünyevî zaferlerin müziği, kayıp cennetimizin cenaze törenidir. Mutluluk, dünyada bulunmayan tek elementtir.