Kafka, adaletin (ve bunun sonucu olan bağışlayıcılık kavramının) tamamen anlamsız olduğunu kavramıştı. Biz hep sanki yanlış yargılanıyormuş ve yanlış anlaşılıyormuş hissine kapılırız. İnsanlar geri dönüşü olmayan hatalar yaparlar. Ömürlerinin kalan kısmında hep bu hatalarıyla birlikte yaşamaları gerekir. Biz adaleti şu büyük bina, bu büyük vaat sayıyoruz, ama ona ulaşamayız.
Sayfa 190 - agorakitaplığı
Din açık bir şekilde köleleştirmedir. İradi olarak, hatta arzuyla seçtiğiniz bir köleleşmedir. Yine de benim gözümde inanç, bir özgürlük fırsatıdır. İnanç, özü itibariyle, kurumsallaşmış dinlerden ayrı bir şeydir.
Sayfa 173 - agorakitaplığı
Hayatta hakikaten en ilginç olan şey bu. Ulaşamadığınız şey.
Sayfa 168 - agorakitaplığı
Ben dünyayı yaratmıyorum. Etrafımdaki insanların yüzlerinin yansıyacağı bir damla su oluşturuyorum yalnızca.
Sayfa 190Kitabı okudu
Geçenlerde Peter Handke'nin 1960'larda sinemadan eve dönmenin, seyredilen filmin oturduğumuz yere kadar bizi takip etmesinin hazzı hakkındaki bir yazısını okudum.
Sayfa 162Kitabı okudu
İyimser değilim, ama her zaman özgürlüğe sadece birbirimize birbirimizden ne kadar çok nefret ettiğimizi göstermek amacıyla ihtiyaç duymadığımız umudunu da koruyorum.
Sayfa 120Kitabı okudu
Eğlenceli, hafif, neşeli filmler yapmak içinizden gelmeli, oysa ben her sabah kasvetli düşüncelerle uyanıyorum ve gün içindeki olaylar bu kasvetimi daha da koyultuyor.
Sayfa 75Kitabı okudu
Etrafımdaki dünyanın giderek çirkinleştiği kanısındayım. Tanrı işini bitirmeyi istiyor sanki.
Sayfa 72Kitabı okudu
Ben hiçbir zaman herhangi bir şeyi etkileyebileceğime inanmadım. Dahası var: Ben hiçbir zaman herhangi bir şeyi etkilemek istemedim. Şeyleri insanların dikkatine sunmak: Evet, bu tamam. Eğer insanlar onlardan etkilenmelerinin bir sonucu olarak bir şeyleri değiştirmeyi isterlerse buna çok memnun olurum, fakat bunu kendileri yapmak zorundalar, bensiz.
Sayfa 66Kitabı okudu
