Şimdi artık hiçbir şey, eski canlılığında, eski haliyle görünmüyordu bana. Bu geniş, aydınlık pencereler, bu güzel güneş, bu taptaze gökyüzü, şu neşeli çiçek hepsi kefen rengine, soluk bir beyaza bürünmüştü.
| Bir İdam Mahkumunun Son Günü
Victor Hugo