Cassius onlara aldırmadan başıyla salonun kenarında duran Pembeleri işaret etti. "Mahkuma bir battaniye getirin."
Kıpırdamadılar bile.
"Ne terbiye ama. Sen bile mi, Devedikeni?" Devedikeni cevap vermedi. Cassius küçümseyen bir tavırla hıhlarken beyaz pelerinini çıkardı ve titreyen vücudumun üzerine örttü. Bu harekete herkes benim kadar şaşırdığından bir sessizlik çöktü.
"Teşekkür ederim," dedim, boğuk bir sesle.