İki gerçeklik de eşit derecede sahici geliyorsa insan hangisine inanacağını nerden bilir ?
Allah'ın, sonucundan insanın sorumlu olduğu davranışları önceden bilmesi insanın özgürlüğüne; bilmemesi ise Allah'ın ilmine zarar vermektedir. Bu ikilem henüz açıklığa kavuşturulamamıştır. Allah'ın ilminin cebri gerektirmediğini söylemek, problemi çözememektedir. Bilinen bilindiği şekilde mi gerçekleşecek? Yoksa değişecek mi? Ya da bilinen üzerinde etkisi olmayan bir bilginin, faydası ne olmaktadır? Bilinen üzerinde etkisi olmayan ilmin bilinmesi ile bilinmemesi arasında ne fark vardır? Kaldı ki, Allah'ın ilmine zarar gelmesin diye, İslam'ın temeli olan insan sorumluluğunu tartışmalı duruma getirmenin anlamı nedir? Sorumlu olmakta diğer varlıklardan ayrılan insanın, Allah'ın ilminde de sorumlu olduğu fiillerinde istisna olmasının sakıncasının daha az olacağı düşünülemez mi? Kuşkusuz insanın böyle bir varlık olmasını da Allah istemiştir.
Gram inancım kalmamış ama acayip şekilde de istiyorum bu ikilem beni bitiriyo
..iyi rakı sofrası donatırdım. (...) Yıllardır kapağını bile açmadığım piyanonun başına geçerek şöyle bir alıştırma yaptım: Parmaklarım hala işlekti. Bu gece.. bir şeyler çalmak istiyordum ve nedense aklıma Mahler geliyordu: onun hıçkırıklı müziğini, büyük korolarını işitiyordum.
Rakı sofrasıyla Mahler ikilem gibi görünebilir. Ama yaşayışımız, önceki yüzyıldan beri ikilimler ve karşıtlıklar üzerine kurulu değil mi zaten?
Yanlıştan çok tecritten korkan kalabalıklar...
“Geleneğin insanları kendi kadim inançları nedeniyle terk edilmekten ve yalnız bırakılmaktan korkarlar; ve yanlıştan (daha) çok tecritten korktukları bu ikilem içinde kalabalığa karışırlar.”
(De Tocqueville)
Sayfa 93 - Kafekültür Yayıncılık, İstanbul, 2013Kitabı okuyor
İran 2
ABD'nin İran'a yönelik en kapsamlı yaptırımları resmen başlatacağı 4 Kasım'dan [2018] birkaç gün evvel Tebriz çarşılarında dolaşmak, esnafın nabzını tutmak, yerli halkla sohbet etmek, en az Erdebil'deki tarih muhasebesi kadar öğreticiydi benim için.
"Amerika ile kavga etmek istemiyoruz. Biz saygı görmek ve saygın bir şekilde yaşamak istiyoruz. Ama başımızdakiler kavgayı devam ettiriyor. Neden? Daha fazla yiyebilmek için!" diyen bir Tebrizli, hem dünyanın İran'a yönelik aşağılayıcı muamelesine isyan ediyor, hem de İran'ı yönetenlere güvenini artık yitirdiğini haykırıyordu örneğin. İranlılık kimliği, duygularını tamamen dışarı vurmasına engel olsa da, yaşanan ikilem ve çaresizlik, bu sözlerden açık-seçik belliydi.
Sayfa 97-98Kitabı okuyor
Her okuduğum kitap ayrı bir merak konusu açıyor...
Öğrenmek istediğim o kadar çok bilgi varmış ki...
Geç kalmış gibi hissediyorum bazen, ama olması gereken en mükemmel zamandayım bunuda biliyorum...
Böyle bir ikilem....
Oku Neşe oku
Öğrenilecek ne çok konu
Yaşanılacak ne çok macera var
“Sevgi”
“Derler ki insan hayatta ilk nasıl sevildiyse öyle sever. Her yerde okuyabilirsiniz. Bütün ikilem de bununla başlar zaten. Daha doğrusu doğumla. İlk sevginin eşi benzeri yoktur, insanın içine işlemiştir ve yinelenemez.”
Bir yanım; keşke mücadele ettiğin insanlar yabancı kişiler olsaydı o zaman daha acımasız olur, daha ağır "silahlar" kullanırdın diyor.
Diğer yanımsa; bırak karşında kim olursa olsun acıma hedefine giden yolda taviz verme duygusal davranma diyor.
Garip ve yorucu bir ikilem.
İkilem
İnsanoğlunun başına gelen her şey için sınırsız sayıda "son" vardır ve o "son" olayı yaşayanın tercihlerine göre yazılır. Hayatımızda sonsuz sayıda son vardır ve onları yaşadıklarımızı yorumlama biçimimizle biz yazarız.
Sayfa 14Kitabı okuyor
İkilem
"Başka bir insanın hakikati, onun sana açıkladığı şey değil, açıklayamadığı şeydedir. Bu yüzden onu anlamak istersen söylediğine değil, söylemediğine kulak ver."
Sayfa 13Kitabı okuyor
Tuğkan,ikilem,ikiye on kala,Emre Altuğ,Mert Demir,Emre Fel, Sancak,Semincek,Köfn,Hirai Zerdüş,sonsuza kadar dinleyebilirim.
