"Durmadan düşünüyorum,
ne çok öldük yaşamak için."
Onat Kutlar
Sayfa 24Kitabı okuyor
Donmuş bir zaman içinde, hiç varamayacağı bir noktaya, ulaşmaya çalışır gibiydi.
Sayfa 23Kitabı okuyor
Öyle güzel bir andı ki, hafızasının köşesini kıvırdı.
Sayfa 21Kitabı okuyor
Diğeriyse cam kenarında sigara içerek dışarıyı izliyordu; birini bekleyenlerin tekilliğinden çok, kimseyi beklemeyenlerin yalnızlığı sinmişti üzerine.
Sayfa 21Kitabı okuyor
Bir araya getirdiğim harfler beni anlatmaktan uzak, demiş ya Tezer Özlü, benimki de o misal. Harfler buraya kadar. Görüşmek dileğiyle.
Sayfa 20Kitabı okuyor
Bugüne kadar Emel'in hayaletine defalarca yenildim, tekrar yenilmek istemiyorum.
Sayfa 20Kitabı okuyor
Aynı hayata farklı bir yerde direnmeye devam ettim.
Sayfa 19Kitabı okuyor
Bir tek kendisi yoktu. Kendisi dediği varlığın kaç yıldır ortalarda olmadığını düşündü, bir cevap bulamadı.
Sayfa 18Kitabı okuyor
"Bir dilim ekmek oldu" diyeceklerdi arkamdan, biliyorum. Sorguda kaybolanlara öyle derdik.
Sayfa 17Kitabı okuyor
Öyle huzurluydu ki sesi, mutluluk denen haltın iyilikle alakası olmadığını o zaman anladım.
Sayfa 17Kitabı okuyor
Yokluğu hissetmek kolay da anlatması zor. Bir vardı, bir yok oldu işte, gerisi boş laf.
Sayfa 15Kitabı okuyor
Bir ölümlerin tarihini bilirdik, sayıları artınca onları da bilemez olduk.
Sayfa 14Kitabı okuyor
Malumunuz, ölüler yokluklarıyla var olur, anılarla yaşar.
Sayfa 13Kitabı okuyor
Yalnızlığa alışıp onu unutan çoğu insan gibi kendi kendine konuştu.
Sayfa 13Kitabı okuyor
Artık, dedi içinden, benim de en sevdiğim sayı altı oldu.
Sayfa 13Kitabı okuyor