Dava gitti, çıkar geldi; herkeste bir küskünlük,
Vahiy gitti, söylev geldi; geride bir "hiç" kaldı.
Hep dedik, hâlâ deriz; düşmanımız cehalet,
Okumadık, söyledik; evlâda serâp kaldı.
Sanki ayet " Okuma! " emrediyordu bize,
Unuttuk Kur'ânı biz "İkra" Hira'da kaldı.
Ihsan Süreyya Sırma/ 
Halname