Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

İrem Özdemir

İnsanın, başka bir insandan, onu sevdiğinden daha çok nefret edemeyeceğini sanıyorum.
Sayfa 175Kitabı okudu
Reklam
Hepimiz şurada oturmuşuz, o değerli varoluşumuzu sürdürmek için yiyip içiyoruz. Oysa var olmaya devam etmemiz için hiçbir ama hiçbir sebep yok.
Sayfa 165Kitabı okudu
Ben de mi böyle olacağım sonunda? Yalnızlık ilk kez canımı sıkıyor. Başıma gelenleri iş işten geçmeden, küçük çocukları korkutmaya başlamadan önce birisine açmak istiyorum.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Doğrusu,vaktimi nasıl geçirdiğim uzun zamandan beri kimsenin umrunda değil. İnsan yalnız yaşayınca, anlatmanın bile ne olduğunu unutuyor: İnandırıcılık da dostlarla birlikte ortadan kayboluyor. Olaylar da öyle. İnsan onlara da aldırmaz oluyor: Bir bakıyorsunuz konuşan insanlar beliriyor, bir bakıyorsunuz çekip gidiyorlar.
Değişen benim sanıyorum. En kolay çözüm yolu bu. En tatsızı da bu.
Geri110
155 öğeden 151 ile 155 arasındakiler gösteriliyor.