Evdeki Kütüphaneden Kütüphanedeki Eve
Bayram Hoca'nın kütüphaneden cemiyete uzanan bir hayatı vardı. Hayatla cemiyet arasında ilim, irfan köprüleri kurmuştu. Kitapçılar, hocalar arasında en iyi onu tanırdı. Bilâd-ı İslâmdan gelen kitap kolilerini ilk o açar, ilk mütalaayı o yapar, kitapseverler yeni eserlerin basıldığını ilk ondan haber alırdı. Normalde evlerde kütüphane olurdu; lakin Bayram Hoca'nın evi kütüphaneydi. Çok parası olduğundan, koleksiyon merakından ya da boş kalan rafları doldurma arzusundan değil; Ümmetin çözüm bekleyen sorunlarına çare bulmak için okur, sanki onlara, "Allah Rasûlü'nün dağılan Ümmeti! Siyasi, ictimai, iktisadi sorunlarınızı çözmek için sosyalizmaya, kapitalizmaya, komunizmaya gitmeyin. Hayatın bütün sorunlarının çözümü sadece İslâmda" der ve bunun gereğini yapabilmek için maaşından artırdığıyla kitap alırdı. Kitaplar arasında yaşadı. Ulemâ ile dertleşti. Yüreklerin de yeniden kitapla dirileceğine inanan bir neslin yarınlarını mayaladı. Az uyudu, az yedi, çok okudu, derin düşüncelere daldı. Her satırda, her sayfada hakikat için bir çıkış yolu aradı.
İlim-ulema, kitap-kütüphane
Çocuklarını hür düşünceli geniş ufuklu , aydınlık bir kafayla yetiştirmek isteyen anne babanın ilk yapacağı, onlara iyisinden zengin bir kütüphane bırakmalıdır. En büyük servet ve miras budur. “ Çocuklar kütüphane ve kitapların gölgesinde doğmalı ve onlara tutuna tutuna büyümelidir.
Sayfa 187 - Kubbe ayınevi
İlim-ulema, kitap-kütüphane
Bir adamın fikriyatı, ufkunun genişliği ve darlığı hakkında bilgi sahibi olmak istiyorsanız onun şahsi kütüphanesine göz atmak zorundasınız. Kütüphanesi kişiyi ele veren en sahici aynasıdır. Aynı zamanda bu kütüphaneye bakarak, sahibinin fikriyatındaki gelişme safhalarını da adım adım takip etmek ve onun nerede durduğunu, nereden baktığını ve neler söyleyebileceğini görmek ve anlamak mümkündür. Her okur- yazarın trajedisi birazda onun elinden geçmiş kitapların sayfaları arasında saklıdır.
Sayfa 187 - Kubbe yayınevi