Onbinküsürüncü Kez | Alper Gencer
“Allah doğru yolu seçenleri, daha derin bir doğru yol bilinci ile destekler.” Meryem/76
güneş batıyor onbinküsürüncükez
ve doğuyor sabahı garantiye alan ümit akşama
radyoyu açıyorsun kuşlardan kalan bir şarkı başlıyor bize
gök hapsinden kaçıp kaçıp konduğumuz kadar özgürlük
biliyorum sen de yıldızları sevmiyorsun öylece duruyorlar
o iyi dilekler
kaybetme korkusu ...
Kahvaltı yapıyorum babam aradı, bu sabah annenle konuştun mu hiç, arıyorum açmıyor dedi. Bi gerildim ilk önce. Telefonu kapadım birlikte kaldığı arkadaşlarını aradım, birisinin telefonu kapalı diğeri çalıyor ama açmıyor. Eşimi aradım hemen eve dön annemden haber alamıyoruz dedim.Daha sonra güvenliği aradık gidip bakar mısınız diye. Kapıya vuruyor tık yok. İşte diyorum gerekirse kır o kapıyı ama aç. Benim yetkim yok öyle bir şeye diyor. Bir şeyler oluyor ama düşündüğüm tek şey annemin sağ salim yaşıyor olması umudu. Kalbimin sesi kulaklarımda güm güm. Babam yola çıkmış yanına gidiyor. Ve kendisi ağlarken bana neden ağlıyorsun diyor. Ağladığımı bile farketmiyorum. Çökmüşüm yatağın kenarına dünya başımda dönüyor, her an üzerime yıkıldı yıkılacak.
Kaybetme korkusuna ve çaresizlik. Bu duyguyu ikinci kez yaşıyorum. İlkinde daha çocuk sayılacak yaştaydım. Geç kalınmış olmanın acısı hala daha içimde kor gibi.
Çok şükür bu kez sonu kötü bitmedi. Durumu iyi gece geç saatte uyudukları için uyanamamışlar.
Bu sayede yılın son kazığını yediğimi düşünüyorum.
Şimdi kalkın ve sevdiklerinize sımsıkı sarılın. Özlediğiniz birileri varsa arayın sesini işitin. İnsanı multu kılan yine insandır derdi babam. Sizleri mutlu kılan insanlarla birlikte nice güzel senelere 🌹
korkma kalbim geçer acısı
ilk defa mı aşık oldun sen
var mı aşkın benle kavgası
sanki ilk kez ağlıyorsun sen
Belki de son kez sarılıyoruz,belki de son kez duyduk sesini günlerdir konuşmadığımız arkadaşımızın,belki de birlikte son kez güldük kahkahalarla... Gittikten sonra,bittikten sonra pişman olmak istemiyorsan erteleme,küsme,gönül koyma,darılma,öfkelenme,nefret etme...İlk o başlattı,önce o yazsın,yapmasaydı diyip de; kaybettiğinde keşke ilk giden ben olsaydım keşke ilk yazan ben olsaydım dememek için... Sevin,sarılın,öpün,sohbet edin... En sevdiği yemeği bilin mesela ya da tatile nereye gitmek istediğini,hiç unutamadığı bi çocukluk anısını dinleyin ya da küçükken en sevdiği çizgi filmi merak edin... Ama yeter ki geç kalmayın! Her şeye yetişilir belki ama bi insana asla. O gidince sadece bakakalıyorsun arkasından...Yalvarıyorsun,ağlıyorsun ama boşuna gideni geri vermiyor toprak,sımsıkı sarıyor onu ulaşamıyorsun,alamıyorsun kokusunu,duyamıyorsun sesini,görmüyorsun gözlerindeki ışığı... Ertelemeyin sevdiklerinizi...
On Bin Küsuruncu Kez
güneş batıyor on bin küsuruncu kez
ve doğuyor sabahı garantiye alan ümit akşama
radyoyu açıyorsun kuşlardan kalan bir şarkı başlıyor bize
gök hapsinden kaçıp kaçıp konduğumuz kadar özgürlük
biliyorum sen de yıldızları sevmiyorsun öylece duruyorlar
o iyi dilekler de kaçırdığımız demlerin içinde duruyorlar
derken hiç