Yerkürenin dezavantajlılarından olmanın
Bünyede yarattığı hiddete yaslanarak
Yahut ender rastlanan bir tür olarak
Halin vaktin yerinde olmasına karşın
Yoksunların haline kaygılanarak
Ve her hâlükârda
Yeryüzünde kaplanan yerin
Bir izahının olduğunu kanıtlamaya çalışarak
Yollara çıkılır
Öbür dezavantajlılarla birlikte
Birlikler kurulur, sloganlar
ne bir uçurum ne de korkacak başka bir şey var, söz konusu olan kendini bulmana engel teşkil eden şeylerden kurtulmak.
Sayfa 113Kitabı okuyor
bu kitaba inceleme yazılmaz (mesleğin de olsa yazılmaz)
Püritan ideolog William Prynne, 1633 tarihli tiyatro karşıtı Histriomastix'inde, bu şeytani oyunu çevreleyen efsaneleri anlatmış, eserin ilk gösterimi sırasında “kehanetle oynayan” seyirciler ve aktörlerin varlığından ve “sahnede Şeytanın görünür bir tasvirine" yer verdiklerinden bahsetmiştir. Kendisi bu tür teatral suç yoğunluklarına
İlk bakışta niteliksel adam karalama safsatası olarak görülebilecek argümanlar söz konusu olduğunda, yalan söylemeyi alışkanlık hâline getirmemiş kişilerin kendi çıkarlarına hizmet eden bir şeyi savunurken aldatmacaya başvurmasının daha muhtemel olduğunu aklımızdan çıkarmamalıyız. Çıkarları tehlikede olan birinin bizi, iddialarının doğruluğuna inandırmak için kasten hatalı muhakeme tekniklerine başvurma ihtimali kesinlikle daha yüksektir; zira argümanlarının kabul edilmemesi hâlinde kaybedecekleri daha çok şey vardır. Kişi ne kadar ilkesiz ise bu olasılık o kadar artacaktır. Bu gibi durumlarda muhakemeyi dikkatle gözden geçirmeli ve kişinin bir öncül sunmuş olmasının tek başına o öncülün doğru olduğunu düşünmek için bir neden teşkil etmediğini unutmamalıyız. Ancak bu, muhakemenin kesinlikle hatalı veya öncüllerin mutlaka yanlış olduğunu varsaymalıyız anlamına gelmez. Öyle yapmak, adam karalama safsatasına düşmek demektir. Argümanı kendi başına değerlendirmemiz gerektiğini asla unutmamalıyız. Argümanın geçerli veya tümevarımsal açıdan kuvvetli veya öncüllerin doğru olduğuna karar vermemiz hâlinde, argüman sahibinin karakteri önemsizdir. Önceki bölümde gördüğümüz gibi, argüman sahibinin karakterine ilişkin gözetimler, argümanın bizim için rasyonel açıdan ikna edici olup olmadığına karar verirken devreye girer.
Sayfa 266 - TübitakKitabı okuyor
