Edip Cansever’in ‘İlkyaz Şikayetçileri’ şiirinden birkaç kadife dokunuşlu mısra: “Denirmiş/ Çalmış o kemanları ki parmakları kalmış/ Bakmış da yıllarca sanki günlerin hiç değişmeyen huyuna/ Örneğin ilkyaz buz rengi bir alanmış/ Basıp üstüne geçmiş, pespembe topukları kalmış/ Geçmiş mi yalnız, hayır, tatmış da o kalabalıkları/ Her şey öyle tamammış ki bir anlaşılması kalmış/ Biri mi tanıştırmış onu ne kendi düşüyle/ Öyle ki, kendisi gitmiş, düşüyle başbaşa kalmış.”
Gökhan Özcan
Ah, kimselerin vakti yok
Durup ince şeyleri anlamaya...
- Gülten Akın / İlkyaz şiirinden