Bir şey söylemeye çalışıyorum, ama aklıma hep yanlış kelimeler geliyor; bazen de demek istediğimin tam tersi çıkıyor ağzımdan. Düzeltmeye kalkınca da daha beter oluyor. Sonunda ne diyeceğimi hepten şaşırıyorum ve başta söylemek istediğimi de unutuyorum. Sanki bedenim ikiye ayrılmış da birbiriyle kovalamaca oynuyor. İkisinin arasında koca bir sütun yükselmiş ve onlar da birbirlerini yakalamak için sürekli dönüyorlar o sütunun çevresinde. Bir parçam doğru kelimeleri biliyor, ama diğeri onu yakalayamıyor.
Sayfa 31 - Doğan KitapKitabı okudu
Ciddi ciddi düşünmem gerektiğini biliyor, ama bunu nasıl yapacağımı kestiremiyordum. Gerçekte, doğruyu söylemek gerekirse, yapmak isteyeceğim son şey düşünmekti.
Sayfa 310 - Doğan KitapKitabı okudu
Olaylar doğal akışına bırakıldığında, zaten gitmeleri gereken yere giderler. Ne kadar çabalarsanız çabalayın, insanlar kırılmaları gereken zaman geldiğinde kırılacaklar. Hayat böyle...
Doğan KitapKitabı okudu
"İstediğini değil; gerekeni yapan kişidir..."
Sayfa 77 - Doğan KitapKitabı okudu
Yeni insanlarla karşılaşmaktan ve yeni duygular yaşamaktan korkuyorum.
Doğan KitapKitabı okudu
Yaşadığınız her olumsuz durumu, kafanıza takmayı bıraktığınız an daha az yorulduğunuzu, daha mutlu olduğunuzu fark edeceksiniz.
Doğan KitapKitabı okudu
Zaten bazen bir kitabın sadece kokusunu duymak ve sayfalarını karıştırmak bile beni mutlu ediyordu.
Doğan KitapKitabı okudu
Tek yapabileceğimiz şey üzüntüyü sonuna dek yaşamak ve sonunda bundan bir şey öğrenmek, ama her ne öğrenirsek öğrenelim, bir sonraki beklenmedik üzüntüde bir yardımı olmuyor.
Sayfa 347 - Doğan KitapKitabı okudu
"Zaten önemi de yok artık. Her şey bittiğine göre. Ben artık böyle olduğuma göre..."
Doğan KitapKitabı okudu
Ölüm yaşamın karşıtı olarak değil, parçası olarak vardır.
Doğan KitapKitabı okudu