Zaten günlük yaşamda bile, çok sıradan bir gün içinde dahi en az yüz kişinin şu zavallı yaşamınıza son vermeyi arzuladıklarını anımsamakta yarar var, örneğin, metroda kuyrukta sabırsızca sıra bekleyen ve engel olduğunuz arkanızdaki tüm kişiler, ya da evinizin önunden geçen ve kendi evleri olmayan tüm insanlar, siz çiş yaparken aynı işi yapabilmek için bir an once işinizi bitirmenizi bekleyenler, bir
de tabii çcocuklarınız ve daha niceleri.
Sanatçı eğitilip yetiştirildiği, ama sanatın sesleneceği insanlar eğitilip yetiştirilemediği için, günümüzde sanatçı, örneğin lokantacı, otelci, memur, yada başka görevliler gibi toplumun gereksindiği bir insan -değil, kendisini zorla topluma benimsetmeye çabalayan, ama egemen sınıfın beğenisini kazanan, halka yabancı bir insandır.
Bəlkə də
Belki içimizde hiç kimse taş kalpli değil, bizler hepimiz yardım etmek istiyoruz, fakat mahkeme memurları olduğumuz için bizler katı kalpli, kimseye yardım etmeyen insanlar olarak görülüyoruz.
Sayfa 67 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Medeniyetlerin Doğası
İnsanlık tarihi medeniyetler tarihidir. İnsanlığın gelişimini başka açıdan düşünmek olanaksızdır. Tarih boyunca insanlar için en geniş çaplı kimlik edinme olanağını medeniyetler sunmuştur.
“Ra veya Amın Yüce tanrı var olduğuna dair kanıtınız neyse Aton’un baş tanrı olduğuna dair kanıtım da o. Bu bir inanç meselesi Tiye,ben onu ruhumla hissediyorum.Onu düşündüğüm zaman ferahladığımı, aydınlandığımı hissediyorum ve onu tanıdıktan sonra hayatım daha anlamlı bir hale gelmeye başladı.Ra,Amon,İsis,Osiris,Hathor… Bu tanrılar o kadar çok ki Tiye,onlar ancak karmaşa getirirler. Bu kadar çok tanrının dünyayı ortaklaşa idare edebilmeleri bana çok mantıklı gelmiyor.Ayrıca insanlar her tanrı için ayrı yakarış da bulunuyorlar.Her birini memnun etmek mümkün değil. Sence tanrıların amacı bize çile çektirmek mi,yoksa bizleri mutlu etmek mi?”
Sayfa 90 - DorlionKitabı okuyor
Çağırı
tanrı ellerimizdir,
tanrı yüreğimiz, aklımız,
her yerde var olan tanrı,
toprakta, taşta, tunçta, tuvalde, çelikte ve pılastikte
ve bestecisi sayılarda ve satırlarda ulu uyumların.
insanlar sizi çağırıyorum :
kitaplar, ağaçlar ve balıklar için,
buğday tanesi, pirinç tanesi ve güneşli sokaklar için,
üzüm karası, saman sarısı saçlar ve çocuklar için.
O duygusu ilk sevgisi, ilk aşkı idiyse, şimdi Ştoltz’a olan duygusu neydi? Gene bir oyun mu? Ştoltz’u evliliğe çekmek, böylece daha önce yaptığı çocukluğun izlerini silmek, o düşüşünün yüzkarasından kurtarmak için ince bir hesap mı?.. Böyle düşününce Olga soğuk terler döküyor, yüzü bembeyaz oluyordu. Peki, bu bir aldatmaca, ince hesap değil de... yeni bir aşksa?
Aklına bu gelince ne düşüneceğini bilemiyordu. İkinci aşk... İlk aşktan yedi sekiz ay sonra ikinci bir aşk! Kim inanırdı buna? Bunu söylediğinde şaşırmayacaklar mıydı insanlar, belki... aşağılamayacaklar mıydı onu? Böyle bir şeyi aklına bile getiremiyordu, hakkı yoktu buna!
ŞtoltzKitabı okuyor
"Yolu bilmediği için tarlalar arasında avare dolaşan insanı kovmaktansa, ona doğru yolu göstermek daha iyi bir davranıştır."
"Zaten gerçekten insan olan ve doğruluğu ilke edinmiş hangi adam makul bir takım sıkıntılar çekmeye ya da tehlikeli görevler üstlenmeye hazırlıklı olmaz ki ? aylaklık hangi çalışkan kişiye bir ceza değil ki ?"
"Yara almamış bir talih hiçbir darbeye karşı koyamaz, ama yaşadığı sıkıntılarla sürekli savaşım halinde olan kişinin derisi aldığı yaralarla kabuk bağlar, hiçbir kötülüğe yenilmez. düşse bile, dizlerinin üstünde dövüşür."
"Nereden bileyim yoksulluk karşısına ne tür bir ruh haliyle çıkacağını, zenginlik içinde yüzüyorsan eğer ?"
"Felaket erdemin sergilenme fırsatıdır. aşırı mutluluk yüzünden duyarsızlaşanlara, sakin bir denizdeymiş gibi atıl bir ruh dinginliğinin pençesine düşenlere haklı olarak bahtsız insanlar diyebilirsin, çünkü başlarına ne gelse bir yenilik olarak gelecektir."
