"Bir kavim ki, fertleri de, devletleri de çapulculukla palazlanmış.Hor görmüş alın terini.Haklıyla haksızı, iyiyle kötüyü ne yönetenler umursamış, ne yönetilenler.Yalnız kaba kuvvet saygı görmüş o ülkede.Medeniyetin en parlak devrinde ahalisinin kırkı köle biri hür.Genç sefihlerde, kart fahişeler baştacı.Her yıl, tanrılara insanlar kurban edilmiş; binlerce çocuğun kanına girilmiş her gün.Bir kavim ki, bütün meziyetlere düşman:kabiliyete,asalete,servete...Kah paralı asker, kah haydut...Amacı tek: yağma.Her hayasızlığı tanrılaştıran bu kavim üç şeyde birinci:kibirde,yalanda, fuhuşta.Ama bu meziyetlerini(!) öyle ustaca kullanmış, öyle pazarlamış ki,iki bin yıl tarihin baş köşesine oturtulmuş.İnsanlık, en rezil çocuğuna düşkün çılgın bir anne."
Umrandan Uygarlığa Cemil Meriç