ip

Benim yerime de sev,
Dokunamadığım seni..
Koş aynalara,
Benim gözlerimle bak kendine..

Benim yerime de sev,
Hasretlerden gelen..
Çölleri aşmış bir yolcu gibi..
Sana susamışlığımla..

Gözlerine bak..
Ta derinliklerinden kalbimi gör..!
Gözlerimin içinin nasıl da güldüğünü kendi gözlerinde gör..
Gözlerimde senden başkasına yer olmadığını bir de aynalarda gör..

Hasretin pınarları aksın ip gibi, o ipek yanaklarından..
Sonra hiç öpemediğim dudaklarına parmak uçlarınla dokun benim yerime..
Alevlensin, yansın..
Usulca bir busem alsın, yangınlarını..

Benim yerime de sev kendini,
Okşar gibi tara, koklayamadığım saçlarını..
Kapadığında uyumak için göz kapaklarını,
Hayran seni seyredip,
Nasıl bir düş gördüğünü merak ettiğim gibi..

Gerçeği olmayan, hayalimde özlediğim sevgili.
Benim yerime de sev kendini..
Benim gibi...

Murat Mesut

İnsanların farklı statüleri olsa da, birinin varlığı diğerinden daha değerli değildir...

"Hayır, özgür değilsin. Senin bağlı bulunduğun ip, öbür insanlarınkinden biraz daha uzun; hepsi bu kadar."

Zorba, Nikos Kazancakis

Bizi birbirimize bağlayan ip dolandı, düğümlendi, inceldi.
Ama asla kopmadı...