Yaralarıyla birbirlerinin saran beş çocuk. Yankı, Lal, Bartu, Mutlu ve Işık sarca. Çocuklukları kabus gibi geçen bu sokak çocukları birbirlerine hayat olup o sokakların nöbetçisi olmuştur. Hepsinin kendine ait yaraları ve bu yaraların izleri vardır. Büyüdükçe hepsi birbirinin yaralarını sarmaya başlar. Hepsi birbirine umut olur. Yeniden doğar. Bu çocuklar daha küçükken Önder Sarca hepsini bir araya toplar, hepsini seçmiştir. Hepsinin özelliklerini bir araya toplayıp bir parça halinde bütünleştirmiştir. Helin Aktan bir ekip tarafından görevlendirilmiş bu beş kişinin arasına girmeye çalışır hedefi Yankı’dır. Yankı’nın dikkatini çekmek için bir ay boyunca uğraşmış sonunda istediğine ulaşmıştır. Ama başına gelecek her şeyden habersiz.Beş çocuğu dağıtmaya çalışırken kendi hedefinin dışına çıkacak mıdır yoksa o hedefte kalacak mıdır? Kendi gerçeklerini görecek midir? Kendi duygularına tekrar hissedebilecek mi? Geçmişi boynuna bir ip gibi geçirilen Helin o ipten kurtulabilecek mi ?
Helinin geçmişi beni aşırı etkiledi hiç bir çocuk o geçmişi yaşamamalı ama bizim görmediğimiz herşeyi yazar göz önüne sermiş. Aslında kitabın içinde okuduğum her şey gerçek hayatta olan şeyler. Tek dileğim hiç bir sokak lambası sönmesin hepsi daha çok aydınlansın.
