“Şu halde, hiçbir umudunuz yok mu? Tümüyle ölüp gideceğiniz düşüncesini mi taşıyorsunuz?”
“Sanki yaz göklerinde uzayıp giden aşina yollar, insanı masum uykulara olduğu kadar, hapishanelere de götürebilirmiş gibi.”
Okur Takip Önerileri
“... yarını beklerken, kendimi yine hücremde buldum.”
““Yüzümde yorgun bir hal vardı herhalde ki, Raymond: “İnsan kendini koyvermemeli canım.” dedi. Önce anlamadım. O zaman açıkladı: “Annenizin öldüğünü duydum, ama günün birinde nasıl olsa olacaktı bu.”
Ben de öyle düşünüyordum.”
“Kendi başının çaresine bak, bir dakika bile kaybetme. En kolayını seçmek gerçekte hiç de güvenli değildir. Sadece öyle gelir!”
“Olumsuz sonuç beklentisi, başarı korkusu yaratır. Başarı korkusu da daha az başarıya yol açar.”
“Kadın, annesinin sağladığı modelden sapınca ne olur? İçten içe kendini, bağımsızlığa yönelik bu adımı attığı, yani annesinden ayrılıp kendi yoluna gittiği zaman kötü şeyler olacağını düşünen küçük bir çocuk gibi hisseder. Ayrıca, annesinin geçtiği yolu reddettiği takdirde yaşamda nerede mutluluk bulacağını merak eder. Uygun rol modeli olmayan kadın, derin bir ruhsal kriz içindedir. “Annesi gibi” olmak istemez. “Babası gibi” de olmak istemez. Peki kim “gibi” olacak?”
“Başarmayı en çok isteyen ve başaracak yeteneğe en çok sahip olan kadınlar, diyor Dr. Homer, başarı korkusundan en çok etkilenen kadınlardır.”
“Kadınların, yapılması gerekenler konusunda daha çok belirsizlik yaşadığı ortaya çıkmış. Temelde düşündükleri tek şey, “doğru şeyi” yapıp yapmadıklarıymış. Olayın içinde oldukları zaman bile saplantılı bir şekilde düşündükleri tek şey, başa çıkamayacaklarıymış.”
“Yaşamda hiçbir şeye cesaret edememiş birisi olarak, bir şeyleri göze almaya nasıl başlarsınız? Bilinenin kıyısından öteye adım atmanıza yol açan o küçük itme, o hareket gücü nedir?”
“Her şeyin mantık ve irade gücü ile çözümlenebileceğine inanmak bir yanılgıdır. Bu, araçlardan yalnızca biridir ve tek başına kullanıldığında insanı zorlar. Mantık ve irade içimizden gelen istekle bütünleştiğinde anlam kazanır. Bu gerçekleştiremediğinde kendimize uymayan amaçlar doğrultusunda davranmış oluruz. İstek ve yetenek birlikte oluşur. Yetenek olmayınca istek de olmaz. Salt mantığa dayalı kararlar bizim mantığımıza uygun olmayabilir. İçimizden gelen ses, eğer onu dinlemeyi başarabiliyorsak, bize hangi doğrultuda davranmamız gerektiğini söyler. Bu ses korku da içerebilir. Ama yeni bir yaşantıya geçerken yaşanan olağan korkuyla, bizim gerçeklerimize uymayan bir eyleme geçmek istediğimizde yaşanan korku birbirinden ayırt edilebilir. İlki benliğimizle bütünleşmiş bir duygu, ikincisi bizi dışarıdan yönetmeye çalışan bir güce karşı geliştirilmiş bir tepkidir.”
