"yok ama, beklemenin, çaresizliğin cehennem azabını ne diye anlatayım ki sana. Seni suçlamıyorum, ben seni olduğun gibi seviyorum, ihtirasın ve unutkanlığınla, vericiliğin ve sadakatsizliğinle seviyorum.
Bana yazmadın. Şu son saatlerimde senden tek bir satır yok bende, hayatımı verdiğim erkekten tek bir satır bile yok. Bekledim, çaresizlikten çıldırarak bekledim. Ama sen beni çağırmadın, bana tek satır yazmadın... tek satır..."