Mənə nə oldu, bilmirəm. Niyə bu qədər Stefan Zweig oxumaqa başladım, bilmirəm. Özümü bir Amok Koşucusu kimi hiss edirəm…
Amokun nə olduğunu izah edim sizə. Amok “esrar və efes” kimidir. Amma yalnız bir dəfə istifadə edə bilərsiz. Və yalnız qarşıya irəlləyirsiz nə sağa, nədə sola baxırsız. Axırda taqətdən düşüb ölürsüz.
Stefan Zweig oxuyanlar bilir. Bir kitabın oxuyan kimi gözün heç nəyi görmür nə sağa nədə sola baxırsan. Yalnız irəli ( yalnız onun kitablarına) baxırsan. Zweig oxuyanlar da bir tür amok koşuçusu sayılır.
Stefan Zweig’n kitablarında demey olar ki, hisslərdən söhbət gedir. Amok Koşucusu kitabında da ehtiras, borcluluq və kömək hisslərindən söhbət gedir.
Nəzər alsaq ki, Stefan Zweig’n həyat yolunun sonu da ölümlə bitir qismən onu da Amok Koşucusu saymaq olar.
