Aynı anda çok fazla güçlü duyguyla doluyum. Kıskançlık. Hüzün. Öfke.
Sayfa 217
Adımı her söylediğinde ruhumun bir parçasını alıyor. İsmimi tekrar söylemesini istiyorum.
"Keşke bana çizdiği şeylere baktığı gibi baksa. O zaman ben de utangaçlıktan fazlasının yattığını görebilir, benim onda tembellikten fazlasının yattığını gördüğüm gibi."
"Ufak tefek olmanı seviyorum. Seni cebimde taşıyabilecek olmayı seviyorum."
...Gerçekten de onun yanında kendimi tutamıyorum. Bakışlarım onu incelerken damarlarım zonkluyor...