Geleceğe ürküntüyle bakıyorum
“Geleceğe ürküntüyle bakıyorum,
Tasayla bakıyorum geçmişe.
İdam öncesinde bir suçlu gibi
Bir can dostu arıyorum çevremde.
Gidecektin mâdem gösterme gözlerini,
Bilmezsin nazarından can nasıl da yanar,
Bulması dert değil saklasan da kendini,
Bir iz gibi yolunda nice âşık yatar..
Vatanın gibi olmalı
kadının,
Yabancı olmayacaksın
tenine.
Üzerinde kültüründen bir iz olmalı,
Bakınca
tarihini görmelisin
gözlerinde.
İnsanlar vardır;
Gelip geçerler hayatlarımızdan...
Kimi hiçbir iz bırakmaz ardından,
Kimi hafifçe okşar ruhumuzu,
Kimi de hüzün bırakır ardından...
İnsanlar vardır;
Su gibi aziz, su gibi duru...
Konuştukça
su olur akarlar kalbimize,
Kan gibi, Can gibi, Canan gibi...
İnsanlar vardır,
Gelip geçerler hayatlarımızdan
Kimi depremlerle gider,
Kimi fırtınalarla...
Ben kalanlardan yanayım.
Gitmeyenlerin
sadakatini ve sabrını severim, Sarılıp bırakmayanların sıcaklığını...
Şems-i Tebrizi
Gitmenin ekseriyetle iki yönü vardır. Biri neşe, umut, heyecan taşır öteki daima keder. Mevsim Yenice bir başka öyküsünde tam da bundan bahseder: "Nereye gideceğini sormuyorum. Çünkü ikimiz de biliyoruz; gitmek gitmektir, neresi olduğunun önemi yok." Bazen sadece gitmek gerekir sevgili okur. Önemi yoktur varılacak yerin, giden için de