"Erkekler, başka bir erkeğin köpeğini tekmelemesine şiddetle karşı çıkıyordu ama karısını döven bir erkeğe kimse müdahale etme zorunluluğu hissetmiyordu. Bu aldırmayışlarına buldukları garip özür de (onlara göre) karı-koca arasındaki ilişkinin kutsallığıydı."
Hortensia, öncelikle kadınların savaşta çektiği acılardan söz ettiği konuşmasında, yöneticilere şu soruyu yöneltmişti: “Eğer biz, devlet dairelerinde yönetim erkinin paylaşılmasında yoksak ve bu kadar kötü sonuçlar doğuran devlet yönetiminde değilsek, o zaman niçin vergi ödüyoruz?
Karşıtları Sempronia’nın bir kadın için aşırı serbestliğini, çok erkekle cinsel ilişki kurmasıyla özdeşleştirmişlerdi. Bununla aslında çok eskiden beri var olan, bağımsız karar verebilecek kadar akıllı bir kadının ahlaklı olamayacağı düşüncesini sürdürmüşlerdi. Bu nedenle, Horace ve dönemin başka şairlerinin, Kleopatra’nın sözümona ahlaka aykırı aşk yaşamını, kadına karşı duydukları düşmanlığın simgesi yapmalarına şaşmamak gerek. Ona Yunancadan alınmış sivri bir terim olan, yaklaşık “kendini on bin erkeğe alabildiğine açan kadın” anlamına gelen “Meriochan kadın” adını yakıştırmışlardı. Günümüzün bilinen ünlü pornografik eserlerini gölgede bırakacak müstehcenlikte bir dille kaleme alınmış bir yazıda, onun bir gecede 100 Romalı asille neler yaptığı anlatılıyor.
Roma’da kadın nüfusun azlığı nedeniyle kent yöneticileri, bir hileye başvurarak komşu Sabine halkını büyük bir şenlik için kente davet ettiler. Şenlik sürerken, Romulus’un bir işareti üzerine askerler en güzel Sabine kadınlarını zor kullanarak kaçırdılar. Tarihçi Titus Livius’un anlattıklarına göre, Romalılar kaçırılan bu genç kadınlara nazikçe yaklaştılar. Kral Romulus, onların yasalarından ne kadar üstün olduğunu göstermek için Roma evlilik yasalarını okuyarak, Sabin kadınlarını Roma’da kalmaları ve kendilerini kaçıran erkeklerle evlenmeleri için ikna etti. İntikam hırsıyla yanan Sabinelilerle Romalılar arasında çıkan savaşı, kendilerini iki ordu arasına atan Sabinli kadınlar sona erdirmişti; çünkü yeni kocalarıyla, kardeşleri ve babalarının birbirlerini boğazlamasını görmek istememişlerdi.
Mizojinide kadınlar ister iffetli olsunlar ister olmasınlar, hep aynı sorunla karşı karşıya bırakılıyor: Erkeklerde cinsel arzu uyandırıyorlar ama sonra bundan, bu arzuyu duyan erkekler değil de hiçbir suçu olmadığı halde kendileri sorumlu tutuluyorlar
Yasalara göre, kayınpederinin ilgisini çeken kadınlara da ölüm cezası veriliyordu. Boşanmanın ise sadece erkeklere tanınan bir hak olduğunun tekrar edilmesine gerek bile yok.