- Mən belə dostluğu heç vaxt görməmişdim.
- Nəyə görə?
- Çünki bu vaxta qədər kiminlə dostluq etmişəmsə onunla oynaya bilmişəm. Ancaq biz heç zaman oynamırıq. Yalnız oturub danışırıq.
- Dünən mənə dedi ki, bir neçə gün olar, Babasını görmür, hara getdiyini heç kim bilmir. Hər dəfə Atasından soruşanda Atası ağlayır və onu qucaqlayıb bağrına basır. Atası onu elə bərk qucaqlayır ki, qorxur, birdən Atasının qucağında boğulub ölər.
Sən demə, heç nədən şübhələnməyərək mən sahildə dayanıb üstündə şəfəqlərin oynaşdığı suları seyr etdiyim vaxt qəflətən o donub əbədi buzlaq altında qalmalıymış.
Ən çox təəccüb doğuran fakt ondan ibarətdir ki, hər bir insan digər insanlar üçün, sözün həqiqi mənasında, anlaşılması mümkün olmayan müəmma və sirlərlə dolu olan bir dünya olaraq qalmaqdadır.