Belki anlamsız olması anlamlı kılıyor onu.
“Sermayemiz ne? Bir düzgün adam işte.. Budur sermaye.”
Ot Kitap, “Filinta Önal”
Kaç kere gittim senden? Kaç kere geri geldim. Sen bir gittin ki; yoksun artık!
Çünkü insan olmanın en temel unsunlarından biri, nefes almak gibi, kalbinin çarpması gibi, görmek, hissetmek gibi, vicdan duygusunun oluşmasıdır.
Sayfa 161
Bu da kâfi!
Ölmek de yaşamak da insanın içinde.
Kimsenin öldüğü yok , yaşadığı da.
Herkes biraz var, o kadar.
İnsan insana bilerek iyi gelmiyor. Kendiliğindenlik bu olsa gerek.
Sayfa 143
Ölmek de yaşamak da insanın içinde. İki tezatla bir kefe yaratıp yaşıyor, beceriyor, becerebilmeli. Ama ne istediğinde ölebiliyor, ne de her istediğinde yaşayabiliyor.
Sayfa 141
Ruhum düzelmiyor. Düzelmiyor. Eğri büğrü... Sen nasıl düzeltin ya da bu kamburla yaşamayı nasıl becerdin, keşke şimdi anlatsan. Nasıl...