GECE ŞİİRLERİ
1. D E V R İ K Y Ü R E K S A V U N M A S I
Çiy doladım kasnağına gecenin. Işıksızlığın hep
yoksul yalnızlıklara çıkması doğurur o rüzgârı.
Giz dizilmiş çardaklar incir kokulu, çiçek hattı
gözlerine doğru. Kokunda korku. Kafka; mürekkebini
içtiğim mevsimsiz aşk. Ölümün önünde yayılan;
çıbanı yüzümün. Devrik yürek savunması
ey/lâ
ey/lâ...
helak nasihattir...
illa...
b e n k a l b i m i t u t a r ı m s e n a k l ı m ı d a ğ ı t . . .
ey musa...
yarılmış bir deniz safını tutar mı kavuşunca...